Griekenland – Albanië 2014

Een rondreis door Albanië en het noorden van Griekenland, heen met de boot vanaf Venetië naar Igoumenitsa. Terug zijn we gaan rijden via Bulgarije, Servië en Hongarije. Albanië was prachtig, gaan we zeker weer naar terug.

 

ROUTEKAART

 

Dag 1 Boxtel – Bad Rappenau      460 km      06-06-2014

Bijna 5 weken vakantie! Het is vrijdag en we moeten dinsdagmiddag in Venetië zijn om de boot naar Griekenland te nemen, dus zijn we van plan de eerste 2 dagen lekker op te schieten via de autobaan en daarna wat rustiger aan te doen. We vertrekken om 08.30 uur en komen zonder files (ondanks dat het Pinksterweekend is) rond 14.30 uur aan in Bad Rappenau, in de omgeving van Heilbronn. De camperplaats ligt aan de rand van het stadje, 10 minuten lopen van het centrum. Mooie ruime plaatsen, 12 in de zon, 12 in de schaduw. Alle voorzieningen aanwezig. We vinden een mooi plaatsje in de zon en ik loop eerst naar de Tourist Information om te betalen, 500 meter verderop bij het Spa-en Wellnescentrum RapSoDie. €3,00 per persoon. Als je langer blijft moet je ook nog toeristenbelasting betalen. Stroom gaat via de automaat, is duur, €1,00 per kWh. Na een lekker koud biertje onder de luifel (25 gr.) wandelen we naar het stadje. Bad Rappenau is een kuuroord en staat vol met klinieken. Er is een klein centrum met enkele winkels, terrasjes en restaurantjes. Een groot winkelcentrum bevindt zich net buiten het stadje. Er zijn 3 mooie parken. We wandelen eerst naar het Schlosspark met een prachtig waterkasteel uit 1601. Daarna naar het Kurpark waar langs het meertje een promenade is met veel terrasjes. We drinken een biertje aan het water onder het genot van live-muziek. Daarna wandelen we naar het ernaast gelegen Salinenpark, op de plek waar vroeger zout werd gewonnen en waar nog veel herinneringen aan zijn. Het park staat vol met prachtige bloemenborders en rozentuinen. Aardig stadje met veel wandel- en fietsmogelijkheden!

 

Dag 2 Bad Rappenau – Heiterwang      317 km      07-06-2014

Lekker rustig geslapen en vroeg opgestaan. Na koffie en een ontbijtje buiten in de zon, vertrekken we weer richting autobaan richting Stuttgart, Ulm en Kempten. Helaas vandaag wel een paar files, maar rond 15.00 uur komen we aan in Oostenrijk op de camperplaats bij Gasthof Sonnawirt in Heiterwang. We worden vriendelijk ontvangen op deze vrij nieuwe camperplaats en rekenen 13,60 af incl. stroom. Er is een restaurant en kinderspeelplaats en de campers staan rondom een grote schuur met mooi uitzicht op de bergen. Vanaf de camperplaats maken we de mooie wandeltocht naar de Heiterwangersee, ongeveer een half uur. Dit meer ligt prachtig tussen de bergen. Er is ook een wandeling rondom het meer die anderhalf uur duurt en langs de Plansee komt. Daar is het nu te heet voor, we lopen terug via een andere route naar het dorp. Overal velden met bloemen in allerlei kleuren, prachtig.

 

Dag 3 Heiterwang – Dobbiaco      220 km     08-06-2014

We zijn weer vroeg op met dit mooie weer. Heerlijk toch, meteen ’s morgens vroeg buiten zitten en ’s avonds tot laat in de avond. Dat zijn we niet gewend omdat we meestal eind april/mei al gaan. We rijden de mooie Fernpas en nemen dan een stuk autobaan door het Inntal (we hebben gisteren al een vignet gekocht, 10 dagen € 8,50). Bij Innsbruck nemen we de oude Brennerpas, die is veel mooier dan de Brennerpas autobaan. Wel veel bochten, maar prachtige vergezichten o.a. op de 190 meter hoge Europabrücke, waar ze aan het bungee-jumpen zijn. De route leidt ook door leuke dorpen zoals Matrei. In Italië aangekomen, rijden we naar Dobbiaco/Toblach, prachtig gelegen in de Dolomieten. We overnachten op camping Toblachersee (ACSI-card €18,00), waar we in 2006 ook al eens waren. Omdat we weer vroeg aankomen, vinden we een mooi plekje, maar de plaatsen zijn erg krap hier. Maar de mooie ligging aan de Toblachersee maakt dat meer dan goed, evenals het super-de-luxe sanitair en het café-restaurant. We maken de wandeling rondom het meer, waarvan een gedeelte Naturlehrpfad is, met informatie over planten en bloemen. Het meer ligt temidden van de steile rotsachtige bergen en is gedeeltelijk bezaaid met gele dotterbloemen. Door het hoge water is een gedeelte van de oever overstroomd en moeten we door het water waden, maar dat is een lekkere verkoeling in deze hitte. Een lekker koud biertje laat zich dan ook smaken op het terras van de camping. Je kunt ook een mooie wandeling maken naar het dorp, ongeveer 3 km, maar dat hebben we destijds al gedaan. Verder heel veel fietspaden voor de liefhebbers.

 

Dag 4  Dobbiaco – Venetië     193 km      09-06-2014

We gaan vandaag een stuk door de Dolomieten, een prachtige route met uitzicht op de kale, deels besneeuwde toppen tot 3200 meter hoog. Na enkele kilometers maken we een stop bij de Dürrensee, wat een mooi plekje! De besneeuwde toppen weerspiegelen prachtig in het heldere water. De route gaat verder door de beboste bergen naar het mooi gelegen Cortina d’ Ampezzo en verder naar Pieve di Cadore, waar we de Dolomieten verlaten en de autobaan nemen naar Venetië (€8,00 maar het schiet wel lekker op). Rond 12.30 zijn we al op camping Fusina (€ 33,00), waar we al 2x eerder waren. Omdat we weer vroeg zijn vinden we een topplaatsje aan het water met uitzicht op Venetië in de verte en meteen langs de vaargeul, waar enorme zeeschepen voorbij varen. Dit is echt genieten! Het is 35 graden, maar toch gaan we even naar Venetië. We zijn er al heel vaak geweest, maar het blijft toch een unieke stad. Naast de camping vertrekt ieder uur een boot naar de stad, €13,00 retour. De stad is overvol met toeristen en het is zo heet! Ondanks dat we weten dat het erg duur is, nemen we een biertje op een terrasje, € 16,00! Na een paar uur houden we het voor gezien en nemen we de boot terug. De rest van de dag heerlijk onder de luifel boten kijken en genieten.

 

 Dag 5  Venetië – Mira – Venetië      39 km      10-06-2014

De boot vertrekt pas om 18.00 uur. Na de broodnodige huishoudelijke karweitjes en het laden en lossen van de camper, rijden we eerst naar het havenkantoor van Anek Lines om alvast in te checken. Daarna zoeken we een Lidl op om boodschappen te doen. We hebben nog tijd genoeg en gaan op zoek naar een parkeerplaats om te lunchen. We rijden naar Mira, wat mooi ligt aan een kanaal, maar het enige plekje wat we kunnen vinden is bij een winkelcentrum. Helaas. We eten onze vers gehaalde broodjes en rijden dan naar de haven. Daar begint het lange wachten in de brandende zon op het inschepen. Wat is het heet vandaag, 39 graden.

Om 15.00 uur mogen we aan boord na een zeer vreemde procedure. De chauffeurs moeten apart door de douane en de bijrijders lopend via het douanekantoor. Wij dames moeten na paspoortcontrole uitgebreid door een metaaldetectiepoortje en de handbagage moet door de scan, terwijl Dick zonder controle zo door mag rijden. Heel vreemd!

De Forza zag er van buiten uit als een vrachtboot, maar van binnen is het erg mooi. Diverse bars en restaurants met airco en diverse dekken om te zonnebaden. Helaas hebben we het slechtste plekje van het camperdek gekregen, helemaal in een hoek, zonder een zuchtje wind. Met het gevolg dat het vreselijk heet is in de camper, ook omdat we uren in de hete zon hebben staan te wachten. We zoeken de airco op in de bar en kijken later naar het vertrek. We zwaaien nog naar onze buren op de camping en varen langs de lagunes van Venetië tijdens een mooie zonsondergang. Later moeten we toch echt naar de camper, dat wordt zweten vannacht!

 

 

Dag 6  Igoumenitsa – Plataria      13 km      11-06-2014

Wat was het heet vannacht, maar nu is het al iets beter. We brengen de ochtend door in de koele bar, drinken wat en kopen een internetkaartje, €3,00 voor 2 uur en houden het thuisfront op de hoogte. Op het dek is nog niet veel te zien, pas vanaf 16.00 uur zien we de bergen van Albanië en een uur later aan de andere kant Corfu. Vooral tijdens de zonsondergang is het een schitterend gezicht. Om 22.45 uur komen we aan in Igoumenitsa. We rijden 13 km naar het zuiden naar Plataria, een leuk havenplaatsje dat veel aangedaan wordt door zeilschepen en met heel veel terrasjes en restaurantjes. We parkeren de camper ten zuiden van het dorp, waar vrij kamperen oogluikend wordt toegestaan. We staan onder de eucalyptusbomen aan het strand. We lopen meteen even terug naar het centrum en genieten op het terras van het beroemde restaurant Olga van een lekker koud biertje. Eindelijk weer in Griekenland: heerlijk!

 

 

Dag 7  Plataria –Parga      37 km      12-06-2014

We hebben heerlijk geslapen en wat is mooier dan wakker worden en vanuit je camper het strand, de palmbomen en de blauwe zee zien! We drinken buiten koffie en gaan daarna de mooie kustroute rijden naar Parga, hoog over de bergen met prachtig uitzicht. We stoppen in het leuke dorp Syvota, vroeger een vissersdorp, nu een dorp dat leeft van het toerisme. Veel winkeltjes, terrasjes en restaurants. We wandelen langs de haven en zien de vissers hun netten herstellen. Het dorp ligt mooi in een baai en vlakbij liggen diverse eilandjes. Daarna vervolgen we de mooie weg met aan weerszijden overal bloeiende oleanders en brem en komen tegen 11.00 uur aan in Parga, op camping Valtos. Een leuke kleine camping (€ 20,00)waar we een mooi plekje vinden onder oude olijfbomen en citroenbomen. Wat een rust hier, je hoort alleen maar de vogels. De camping ligt op 50 meter van de baai van Valtos Beach, ten noorden van Parga gelegen. Witte stranden en een kristalheldere zee. Het is 10 minuten wandelen naar het centrum, maar wel klimmen via een steile weg. Omdat het zo heet is, ga ik eerst lekker zwemmen en daarna gaan we met een bootje naar het centrum, dit kost €2,00 p.p. en vertrekt ieder half uur. Dat scheelt een hele klim en biedt mooi uitzicht op Parga. Parga met zijn kleurige huisjes is mooi gelegen tegen de heuvel met een Venetiaans kasteel. Het is heerlijk flaneren over de boulevard met zijn talloze terrasjes en restaurantjes. Achter de boulevard smalle straatjes met heel veel winkeltjes. Erg toeristisch, maar wel leuk. Voor het stadje ligt een eilandje waar je naar toe kunt zwemmen en de 2 kerkjes aldaar kunt bezoeken. We hebben al veel gelezen over het restaurant Zorbas en gaan daar eten. Het is inderdaad heel erg lekker en niet duur. Wel vroeg komen, anders is het er erg druk! We nemen het bootje weer terug en zitten tot laat in de avond buiten.

 

 

Dag 8  Parga – Igoumenitsa      110 km      13-06-2014

Vandaag maken we een tocht door het binnenland, maar moeten eerst door het centrum van Parga zien te komen. Er is markt in de smalle straatjes van het centrum en overal staan lukraak auto’s geparkeerd. Na veel millimeterwerk lukt het Dick om uit deze chaos te komen en rijden we door het bergachtige binnenland naar Glyki, naar de bronnen van Acheron. Hier vinden we een prachtig stukje natuur. Bij de parkeerplaats moet je eerst proberen alle verkopers van ponyritten en raften zien te omzeilen, maar daarna wandel je via een mooi pad door prachtige natuur langs de rivier de Acheron, waar talloze bronnen in uitkomen. Waar het pad ophoudt, kun je te voet al wadend door de ijskoude rivier verder naar de kloof, waar de wanden tot 3 meter van elkaar af zijn. Ik probeer het een heel stuk, maar het water staat vrij hoog en is ijskoud en mijn kniebroek is al drijfnat. Maar wat mooi hier!! We wandelen terug en gaan wat drinken in het restaurant pal aan de rivier. Normaal zie je hier veel rafters voorbijkomen, maar het is nu erg rustig. We vervolgen onze rit via Paramythia naar Igoumenitsa. We proberen een mooi plekje te vinden om wat te eten, maar alle parkeerplaatsen liggen vol met rotzooi en gedumpt vuilnis. Dat is zo jammer in Griekenland! We doen nog even boodschappen bij de Lidl in Igoumenitsa en rijden dan via een mooie baai naar camping Drepano Beach, gelegen op een landtong ten noorden van Igoumenitsa. Leuke camping (€20,50) met vooral veel Grieken en aardige, behulpzame eigenaars. Lekker even zwemmen en wandelen in de omgeving met zijn mooie stranden en prachtig zicht op Igoumenitsa. Naast de camping is ook een onofficiële camperplaats zonder voorzieningen maar we kozen voor de camping vanwege het voetbal vanavond: Nederland-Spanje. Eerst lekker eten in het restaurant op de camping, er is een beperkte kaart maar het is erg lekker en goedkoop. Daarna kijken we voetbal en zien de geweldige overwinning van Nederland op Spanje met 5-1. Ondertussen gechat met het thuisfront want er is overal op de camping gratis internet.

 

Dag 9 Igoumenitsa – Ksamil      60 km      14-06-2014

We rijden via het meest noord-westelijke gebied van Griekenland met zijn vele sinaasappelplantages naar Sagadia, waar we in 2010 al eens eerder waren voor een overnachting op een mooi plekje aan het strand. We rijden verder naar de Albanese grens om een rondreis door Albanië te maken. We hoeven alleen de paspoorten en de groene kaart te laten zien en rijden noordwaarts. Een stukje verder zien we de afslag naar Mursi, een onverhard weggetje met kiezels. Kan niet waar zijn denken we en rijden nog een stuk door. We hebben nog geen kaart kunnen kopen en op de Tomtom staat geen Albanië. Even later moeten we toch terug en rijden we het weggetje op met veel horten en stoten. Via een krakkemikkige brug hobbelen we nog een eind door, passeren een paardenkar met hooi en een man op een ezel. Dit is een hele andere wereld! Gelukkig worden de stenen asfalt, maar wel met heel veel gaten. Dus met 30-40 km per uur vervolgen we onze weg tot we bij het beroemde veerpontje aankomen om in Butrint te komen. Een oud, houten pontje wat met een kabelsysteem heen en weer wordt getrokken. Schitterend. Prijs €10,00 voor 2 minuten! Overal aardige mensen die graag een praatje met je willen maken in gebrekkig Engels. En nu helemaal: overal hoor je Olanda, 5-1, very good! Aan de overkant van het water ligt Butrint, een beroemd archeologisch schiereiland waar achtereenvolgens Grieken, Romeinen, Venetianen en Ottomanen hun nederzetting hebben gehad. We bezoeken deze prachtige plek voor €5,00 p.p. en lopen de goed gemarkeerde route langs alle monumenten. O.a. restanten van een theater, Byzantijnse kerk, Romeinse badhuizen en een Venetiaans kasteel. Heel mooi en goed te doen dankzij de vele bomen, want het is weer heet vandaag. Daarna rijden we naar het vlakbij gelegen Ksamil, waar 2 “campings” zijn. We kiezen voor de 2e aan de noordkant van het stadje, omdat je daar aan zee staat. Het is een stuk grond naast restaurant/nachtclub Eldorado. Toiletten, douche en wasmachine in het restaurant, stroom aanwezig (lange kabel nodig). €10,00. Hele vriendelijke jongens die de zaak runnen, spreken goed Engels. We zijn de enigen, maar wat een prachtig plekje! We kijken uit over de blauwe zee met aan de overkant Corfu. Naast het restaurant een klein strandje. In de middag lopen we via een mooi aangelegd wandelpad langs de zee naar het centrum. Overal terrasjes en restaurantjes waar nog niets te doen is nu. In het centrum een paar supermarktjes en hotels en overal huizen en gebouwen in aanbouw. Ook aan de straten moet nog veel gedaan worden. Gevaarlijke gaten langs de weg en op de stoep waar waarschijnlijk nog lantaarnpalen in moeten. Er moet hier nog veel gebeuren, maar het wordt een echte badplaats. De ligging is mooi met de 3 eilandjes voor de kust, de stranden en het uitzicht op Corfu. De rest van de middag lekker genieten, alhoewel de muziek uit de vlakbij gelegen strandtenten erg storend is. Gelukkig is er geen disco vanavond. We krijgen bezoek van kuddes geiten en schapen, die rond onze camper grazen. ’s Avonds is ondanks wat bewolking de zonsondergang schitterend.

 

Dag 10  Ksamil – Himare     62 km     15-06-2014

Nog even genieten van de zon en het uitzicht en weer een kudde geiten en dan vertrekken we via de kustweg naar het noorden. De weg gaat afwisselend langs de kust en door de heuvels. We rijden dwars door Sarande, een leuke badplaats met veel hoogbouw, maar met veel leuke restaurantjes en een mooi strand. Als we een parkeerplaats hadden kunnen vinden, waren we even gestopt, maar deze zijn erg schaars hier en het is zondag en druk met Albanezen die naar het strand gaan. De weg gaat omhoog richting Nivice waar langs de weg een taverne ook camperplaatsen aanbiedt. Dit gebeurt steeds meer in Albanië, door het opkomend toerisme faciliteren veel restaurantjes camperplaatsen. We komen door Sen Vasil met een leuk dorpspleintje met terrasjes, door Borsh met een uniek restaurantje gebouwd bovenop een waterval en vervolgen de hooggelegen kustroute naar Himare, waar we rond 11.30 uur al aankomen op camping Himare, gelegen aan het zuidelijke strand. We worden gastvrij ontvangen door de beheerder met een glaasje Raki (42%), hij spreekt goed Engels en vertelt heel veel over Albanië. Het land zou veel welvarender kunnen zijn, is rijk aan grondstoffen en heeft mooie stranden en natuur voor het toerisme. Helaas wordt het geld verkeerd besteed door de regering, er is nog heel veel armoede en de infrastructuur is slecht. Er is nog niet heel veel verbeterd sinds het communisme. We krijgen een plekje op het camperterrein onder de olijfbomen, waar ook schapen grazen en kippen rondscharrelen. Wat leuk en lekker rustig, ondanks de hoofdweg die er vlak langs loopt. Er zijn ook eenvoudige douches en toiletten en een bar waar je eventueel ook wat kunt eten. Himare is een klein stadje aan een rotsachtige kust met 2 mooie stranden, waar het toerisme in opkomst is. Aan het noordelijke strand is een boulevard met heel veel terrasjes en enkele winkeltjes maar er is niet veel te doen nu. De rest van de dag genieten we in onze privé-boomgaard met onze schapen en kippen.

 

Dag 11   Himare – Dürres     180 km      16-06-2014

We rekenen €12,00 af bij de beheerder, lozen nog ons afvalwater langs de weg in een put, maakt allemaal niet uit zegt hij, alles komt toch in zee! De weg naar het noorden klimt langzamerhand omhoog. We passeren enkele kleine dorpjes, zoals Vuno waar de oude vrouwtjes in het zwart met ezels lopen. Het is een gebied waar veel imkers wonen en je ziet langs de weg overal bijenkasten en kraampjes met honing. De weg gaat langs het hoog op de rotsen gelegen oude stadje Dhermi waar je een mooi uitzicht hebt op de beneden gelegen stranden met boulevard. Daar kun je met de camper overnachten bij enkele strandtentjes. Vanaf Dhermi zie je de Llogarait-pasweg al liggen, met zijn vele bochten en stijgingspercentage tot 10%. Deze kant van het gebergte is vrij kaal, maar het uitzicht op de stranden en de blauwe zee is schitterend. Op een mooi plekje drinken we koffie en genieten van dit alles. Zodra je na heel veel bochten boven bent op ruim 1000 meter, kom je in een prachtig bosgebied met naaldbomen, waar nog beren en wolven leven. Er zijn veel wandelroutes en genoeg restaurantjes waar de vele wandelaars kunnen uitrusten en eten. Daarna daalt de weg met prachtige vergezichten naar de baai van Vlöre. Met zijn mooie stranden, blauwe zee, zijn vele terrasjes, bars en restaurantjes een hele leuke omgeving. Hier kun je eventueel overnachten op “camping” Dion of bij enkele andere restaurantjes. We rijden dwars door Vlöre. Ook hier prachtige stranden waar het erg druk is. De stad zelf heeft enkele ruime hoofdstraten met talloze winkeltjes en terrasjes, het ziet er erg gezellig uit met heel veel jonge mensen. Daarna nemen we een stuk autobaan door een vrij vlak gebied. Tot onze verbazing zien we ondanks het bord autobaan mensen wandelen, fietsen en oversteken. Ook zijn er bedrijven gevestigd met ingang op de autobaan en zie je overal fruitkraampjes. De Albanezen nemen het niet zo nauw met de verkeersregels, er wordt overal dubbel geparkeerd, motorrijders dragen geen helm, ze halen in op plekken waar het eigenlijk niet kan, dus het is goed uitkijken voor Dick. Vooral in de stad Fier is het een chaos. Langs de autobaan een enorm groot aantal benzinestations en auto-onderdelen-bedrijven. Ten zuiden van Dürres gaan we naar camping Pa Emer, mooi gelegen aan zee met alle faciliteiten, €18,00. Helaas is het erg vol met een ANWB-reisgroep, maar Pa Emer weet voor ons nog een plekje te vinden. Het weer is ondertussen veranderd en voor het eerst deze reis hebben we regen. (op het routekaartje is de route niet goed ingetekend, we zijn helemaal langs de kust gereden)

 

Dag 12   Dürres – Udenishti     191 km      17-06-2014

Het is zwaar bewolkt en af en toe regent het. We besluiten om het noorden van Albanië te bewaren voor een volgende keer als we ook weer naar Montenegro willen en gaan nu oostwaarts naar het meer van Ochrid. Bij Dürres leiden de bordjes Tirana door een wijk waar ze waarschijnlijk de waterleiding hebben geraakt bij bouwwerkzaamheden en alles moet door 20 cm water. De weg van Dürres naar Tirana is een soort autoweg en staat vol met benzinestations en autobedrijven, maar ook hier weer fietsers, voetgangers die overstekken en mensen met koeien aan een lijn. We volgen de bordjes Elbasan, maar zoals overal in Albanië zijn deze bordjes schaars. We komen midden in de verkeerschaos van het centrum van Tirana waar tussen alle auto’s en vrachtauto’s ook paard en wagens rijden en allerlei zelfbedachte fietsconstructies hoog opgeladen met van alles en nog wat. Langs de straten veel kleine winkeltjes en veel café’s waar alleen maar mannen zitten. Ten zuiden van de stad zien we ineens een supermodern winkelcentrum met een Carrefour, eerst maar eens boodschappen doen. We kijken onze ogen uit in deze winkel. Naast electrische apparaten en kleding, is er een enorme keus aan levensmiddelen, alles hoog opgestapeld en keurig aangevuld. Maar er is bijna geen klant in deze enorme winkel. De prijzen zijn voor onze begrippen redelijk, maar waarschijnlijk voor de gewone bevolking te duur. Op de weg naar Elbasan gaan we voor het eerst tanken in Albanië. De diesel is hier 10 cent goedkoper dan in Nederland. Ondanks dat het betalen met bank-of creditcards overal aangegeven staat, willen ze contant geld. Gelukkig hebben we daar rekening mee gehouden. Elbasan is een industriestad en had vroeger enorme staalfabrieken, maar de meeste zijn nu gesloten. Het ziet er niet echt aantrekkelijk uit, maar in de oude stad zijn nog wat monumenten te zien uit de Ottomaanse periode. De weg gaat verder door de bergen en langs de rivier de Shkumbin, die bruin water heeft dankzij de ijzerhoudende grond en de prachtige rood-bruine rotsen. De weg is druk met vrachtverkeer wat doorgaat naar Macedonië. In een dorpje vlak voor de bergpas zien we langs de hele weg waterstralen omhoog spuiten met jongens ernaast. Vreemd. We rijden de pas die bij de afdaling prachtig uitzicht geeft op het meer van Ochrid en het plaatsje Lin. Dan begint de ellende, de weg is ontzettend slecht met talloze gaten. Ze zijn wel bezig met vernieuwen, maar er is niemand aan het werk. Door de regen is het één grote blubberzooi en alle auto’s zigzaggen van links naar rechts om de gaten te ontwijken. De auto’s zijn besmeurd met modder en nu snappen we ook waar de waterslangen voor waren! Hopen dat ze morgen ook aan de andere kant staan, want de camper ziet er ook niet uit. We overnachten in Udenishti op een kleine camping bij een restaurantje, er is ook een strandje met ligbedden en een steiger in zee. We kunnen heel even buiten zitten totdat het weer begint te regenen. We hebben mooi uitzicht op Macedonië aan de overkant en kijken hoe een Italiaanse camper die vast komt te zitten in de modder door een shovel eruit getrokken moet worden. Om 19.00 uur gaan we eten in het gezellige restaurantje. Dick neemt een forel, die hier ook gekweekt wordt, ik een heerlijke shishkebap, 2 borden verse frites erbij, 2 grote bier en 2 ijs voor slechts €16,00. We krijgen nog een raki van de vriendelijke eigenaar. Hij heeft hier een leuke zaak opgebouwd!

 

Dag 13    Udenishti  – Leskovic   124 km      18-06-2014

We hobbelen weer verder over de slechte weg. Langs de weg overal kraampjes waar verse vis uit het meer verkocht wordt. We komen in Pogradec aan de zuidkant van het meer, waar we stoppen omdat we geld moeten pinnen. Ook weer zo’n chaotisch stadje, maar wel gezellig. Buiten de stad ook weer overal autowasbedrijfjes. Uiteindelijk vinden we er een waar geen auto staat. De man spreekt alleen Albanees. Dick geeft hem 1000 Lek (€7,00) om de camper te laten wassen, hij steekt 2 vingers op. We denken dat hij 2000 wil, daar trappen we niet in. Maar hij is ondertussen wisselgeld gaan halen en geeft ons 800 terug! Hij gaat goed tekeer met de hogedrukspuit tot de stroom uitvalt en gaat dan met de waterslang verder en zeemt alles af. Hij lacht van oor tot oor als we hem de 800 teruggeven en zwaait ons uit. Dat zijn leuke dingen. We rijden verder over een goede weg naar Korca een vruchtbaar dal met veel graanvelden en fruitbomen. Langs de weg veel kraampjes met fruit of kinderen of oude vrouwtjes met enkele schaal kersen of olijven. Er staan ook mooie huisjes in kleine dorpjes en op de achtergrond de bergen. Maar overal zie je de ezels en paarden die nog steeds gebruikt worden. We rijden dwars door Korca, een universiteitsstad met een gezellig centrum met veel parken en terrasjes. We zien de mooie kathedraal en de universiteit. Na Korca wordt de weg smaller en slechter, we gaan de bergen in via enkele passen. Het is wel mooi hier!  De mensen hier zijn bijna geen toeristen gewend en zwaaien vaak naar ons. We zien nog heel veel bunkers uit de communistische tijd. Uit de meest bezochte delen van Albanië zijn ze al weggehaald, maar hier zijn ze er nog volop. We overnachten op Farma Sotira, een forellenfarm met restaurantje en camping, prachtig gelegen in een bosrijk natuurgebied. Ondertussen is de zon gaan schijnen en we genieten van de rust, het beekje wat naast onze camper stroomt en we zien eekhoorntjes. Weer een mooi plekje! We eten ’s avonds  in het restaurantje. Er is weinig keus, forel of lamsvlees, frites of salade, maar het smaakt weer goed. Samen met 2 halve liters bier moeten we €12,00 afrekenen. het lamsvlees was wel wat vet, maar gelukkig liep er een hond die het erg lekker vond!

 

Dag 14    Leskovic – Ioannina    204 km      19-06-2014

Via Leskovic (geen borden richting Permet, maar vriendelijke bewoners wezen ons met handen en voeten de weg), rijden we een prachtige route door de bergen, hier komen nog bijna geen toeristen, dat komt voornamelijk door de vreselijk slechte wegen. Het is bijna niet te rijden. Smal met veel gaten en afgebrokkelde wegkanten. We rijden gemiddeld 20-25 km per uur. Maar wat is het hier mooi! Ongelofelijk! Bij Carcove rijden we door het dal van de Vjose-rivier met schitterend uitzicht. Bij Permet wordt de weg ietsje beter, bij Tepelene komen we op de hoofdweg, die goed te rijden is. We zijn de slechte wegen zo zat dat we besluiten vandaag nog naar Griekenland te rijden. Maar we komen hier beslist terug, het is een prachtig land met een zeer vriendelijke, gastvrije bevolking.

Eind van de middag komen we aan op camping Limnopoula in Ioannina, waar we al eerder waren. Prachtig gelegen aan het gelijknamige meer, goed sanitair, klein winkeltje (€24,00). We genieten van de zon totdat we naar binnen moeten vanwege een hoosbui.

 

 

Dag 15    Ioannina – Kalambaka    130 km      20-06-2014

Ioannina hebben we 4 jaar geleden al bezocht, dus we rijden vandaag verder. We rijden de mooie route aan de noordkant van het meer van Ioannina met mooi uitzicht op deze grote stad. De route is niet druk en prachtig door de bloeiende brem. We zien ook enkele overstekende schildpadden, schapen, geiten en ezels. We maken een stop in Metsovo, prachtig gelegen tegen de berghelling op 1160 meter hoogte in het Pindosgebergte. In het centrum kun je gratis parkeren, alhoewel je wel door nauwe straatjes moet. In het centrum mooie oude huizen, daterend uit de tijd dat Metsovo een welvarende handelsstad was op een strategisch punt aan de Katara-pas. In de winter was het stadje vaak geïsoleerd waardoor de bevolking druk was met hout snijden en breien en borduren. Je vindt hier nog veel winkeltjes met houtsnijwerk en borduurwerk (alhoewel dat tegenwoordig bijna allemaal machinaal vervaardigd wordt) en leuke restaurantjes. Het centrale plein de Plateia heeft veel terrasjes en houten bankjes waarop de oude mannen met wandelstokken samenkomen om met elkaar te praten. We stijgen naar de Katara-pas, met ruim 1800 meter de hoogste van Griekenland. Een goede weg met bijna geen verkeer, doordat er beneden in het dal een autobaan is aangelegd. Aan het eind van deze pas zie je op 40 km afstand al de hoge rotsen oprijzen van Kalambaka. Dat is de bestemming voor vandaag. Hoe dichter je erbij komt, hoe imposanter deze loodrechte rotsen. We kiezen voor camping Vrachos (ACSI-card) in het onder de rotsen gelegen dorpje Kastraki, gelegen naast Kalambaka. Vanaf de camping zijn de rotsen ook zichtbaar. Een goede camping met zwembad gerund door een aardige familie. Ik maak zelf nog een wandeling naar Kalambaka, ongeveer 20 minuten lopen vanaf de camping, maar ik vind het dorpje Kastraki veel leuker. Het eten in het restaurant van de camping smaakt ’s avonds ook goed terwijl we samen met andere toeristen en veel plaatselijke Grieken een voetbalwedstrijd kijken.

 

Dag 16 Kalambaka – Kato Gatzea             175 km                                                 21-06-2014

 

We maken met de camper de rondrit langs de Meteora-kloosters. We zijn redelijk vroeg, 09.15 uur maar de parkeerplaatsen bij de kloosters staan al vol. Er zijn al veel  auto’s en bussen. Vanaf de camping kun je een aantal keer per dag de bus nemen, die langs alle kloosters gaat. Wij maken alleen wat foto’s. 25 jaar geleden hebben Dick en ik als touringcarchauffeur/reisleidster bij Arke gewerkt en zijn hier 18x geweest inclusief een bezoek aan de kloosters. Wie er nog nooit geweest is, moet echt een bezoek brengen aan een van de kloosters. Wel veel trappen klimmen, maar het is het echt waard. We rijden zuidwaarts richting Trikkala, waar we nog even boodschappen doen bij de Lidl. Daarna via Larissa naar Volos. De rit is niet zo interessant. Dit deel van Griekenland is een laagvlakte met voornamelijk akkerbouw: graan, mais, katoen en in het laatste stuk ook fruitbomen. Bij het schiereiland Pylion aangekomen, moeten we door Volos, een grote stad met vissershaven, maar het gedeelte aan zee met zijn boulevard en terrasjes ziet er gezellig uit. We rijden langs de zee naar onze bestemming Kato Gatzea, camping Sikia (ACSI-card). Een zeer vriendelijke ontvangst door 2 dames waarvan de ene ons allerlei mooie plekken laat zien waaruit we kunnen kiezen. De plaatsen aan zee staan vol, maar de plekken meer naar boven op de terrassen zijn veel mooier en rustiger. Onder de olijfbomen met alleen maar het geluid van de krekels. Sanitair en restaurant heel goed. Er is een smal strand in een baai. Hier blijven we 2 nachten.

 

 

Dag 17 Kato Gatzea                   22-06-2014

Wat heerlijk toch om iedere ochtend buiten te kunnen koffiedrinken en ontbijten! We wandelen naar het vlakbij gelegen Kala Nera, een kwartiertje, alleen moet je via de hoofdweg met veel verkeer. Kala Nera is een klein dorpje aan een baai met een boulevard met alleen maar terrasjes en restaurantjes in de schaduw van enorme platanen en eucalyptusbomen of aan het water. Het is vandaag zondag dus de Grieken komen in groten getale naar zee, het is druk. We bezoeken nog even het mooie kerkje, waar een oud vrouwtje aan het poetsen is en ons binnen vraagt. Hele verhalen, maar we verstaan haar helaas niet. We krijgen 2 kaarsen aangeboden om aan te steken en ze wil er geen geld voor. Natuurlijk doen we wel wat in het kistje. We drinken wat op een terrasje aan het water en genieten van het uitzicht. We wandelen weer terug naar de camping en via het strand lopen we meteen maar door naar Kato Gatzea, te zien vanaf de camping. Daar zijn maar een paar restaurantjes en terrasjes, veel zijn er gesloten. Er is wel een leuk haventje en een strandje. De rest van de dag lekker luieren en zwemmen en ’s avonds eten we in het restaurant van de camping, heel lekker!

 

 

Dag 18 Kato Gatzea – Platamonas       216 km        23-06-2014

Het was heerlijk op deze mooie camping maar we willen nog veel meer zien, dus we gaan weer verder. We maken eerst de schitterende rondrit over het Pilion-schiereiland. De weg kronkelt door de bergen hoog boven de zee, door kleine bergdorpen en bossen en als je in het voorjaar komt, ook bergbeekjes en watervallen, alleen staan die nu droog. Overal mooie vergezichten, alleen is het vandaag door de hitte erg heiïg, jammer, anders zie je ook het eiland Skiathos liggen. We passeren de hoogste top, ruim 1700 meter waar ’s winters geskied kan worden. Daarna volgt de prachtige afdaling naar Volos met veel bochten en telkens weer dat mooie uitzicht op deze grote witte stad. Deze rondrit is een aanrader. Daarna nemen we de autobaan naar het noorden om even op te schieten. Vrij duur, eerst €10,10, na 40 km €5,00 en later nog eens €3,00. De autobaan houdt even op bij het mooie Tembi-dal. De rivier de Pinios heeft hier een kloof uitgeslepen met mooie plekjes. De enige mogelijkheid om hier te komen is via een parkeerplaats, die we helaas net te laat zien. Je kunt daarna niet maar zometeen omkeren, dus laten we dit schieten. We rijden naar camping Kalamaki in Platamonas, ziet er niet aantrekkelijk uit. Een echte Griekse camping met veel vaste plaatsen, dus we rijden even verder naar Neos Panteleimonas, maar onderweg beginnen we toch spijt te krijgen, want Platamonas ziet er erg gezellig uit. Neos Panteleimonas blijkt één weg te zijn met alleen maar campings en af en toe winkeltjes en eettentjes. Ook allemaal Griekse campings met vaste gasten. We rijden toch maar terug naar Platamonas. Bijna de hele camping bevat vaste standplaatsen met oude caravans, luifels, doeken en zeilen, maar toch vinden we in een hoekje van de camping nog wat rustige, gewone plaatsen. Het valt mee. Later lopen we naar het stadje, ongeveer 20 minuten. Het is er heel gezellig met een haventje, veel terrasjes en restaurantjes langs de zee, stranden en parallel met de zee een voetgangerszone met heel veel winkeltjes. Gezellig. We drinken wat op een terrasje aangelegd boven de zee en bekijken de vissen en de krabbetjes. Nog wat boodschappen doen om zelf te koken op de camping.

 

Dag 19 Platamonas – Nea Moudania              234 km                                          24-06-2014

De autobaan gisteren was niets aan, dus we besluiten om een stuk binnendoor te rijden naar onze volgende bestemming, Chalkidiki. De route binnendoor leidt langs de voet van de Olympus, 2917 meter hoog, volgens de Griekse mythologie de woonplaats van Zeus. Daarna akkerbouwgebied met veel kiwi-struiken en graanvelden. We rijden langs het museum van Dion (archeologische bezienswaardigheden en musea hebben we op deze reis niet bezocht, we hebben vroeger op onze busreizen al zoveel gezien) en verder langs Katerini. Daarna zien we in Elefterochori een aantal ooievaarsnesten in het dorp en even verder in Eginio nog veel meer. Prachtig gezicht! Dan komen we bij de delta waar verschillende rivieren samenkomen o.a. de Aliakmonas en de Loudias, een vruchtbaar gebied met perzik-en abrikozenbomen en later zien we rijstvelden met veel witte reigers. Mooi, maar deze route binnendoor duurt erg lang, dus nemen we toch maar weer de autobaan naar Thessaloniki. (€3,00) We eten wat op een van de vele parkeerplaatsen die uitzicht geven op de rijstvelden, maar deze zijn te vies om uit te stappen. Hoewel het wat minder is dan vroeger, hebben Grieken de neiging om alle rotzooi langs de weg te gooien. Jammer. De Tomtom leidt ons dwars door de 2e stad van Griekenland Thessaloniki, waar het ontzettend druk is. Maar we kunnen nu weer even herinneringen ophalen van onze busreizen, waar we hier een stadsrondrit maakten en overnachtten. We zien nu weer bekende plekjes en rijden langs de mooie boulevard met aan het eind de witte toren. Thessaloniki heeft verder nog prachtige Byzantijnse kerkjes en Romeinse herinneringen. Na deze drukke stad rijden we via de autobaan (gratis) naar de noordpunt van het linkerschiereiland Kassandra naar Nea Moudania, naar camping Ouzouni Beach. Een prachtige camping met afgescheiden grote plaatsen, schoon sanitair en gelegen direct aan het mooie zandstrand. Alleen het restaurant en de bar zijn nog niet open, dus wordt het weer zelf koken vanavond. De camping ligt ruim 3 km ten zuiden van de stad. Ik ga nog zwemmen, maak nog een strandwandeling naar de mooie rode rotsen die ik in de verte zie en geniet van een prachtige zonsondergang.

 

Dag 20 Nea Moudania – Sykia              119 km                                          25-06-2014

Ondanks de prachtige camping (€20,00) rijden we verder, we krijgen nog een pot olijven cadeau van deze aardige mensen. Wij zijn geen strandmensen en willen zoveel mogelijk zien. We hebben gelezen dat Kassandra niet erg interessant is en volgebouwd is met vakantiewoningen van de Thessalonikers, dus besluiten we naar het mooiste schiereiland, Sythonia te gaan. De route langs de westkust is mooi, biedt kleine rotsachtige baaitjes, maar ook badplaatsen met lange drukke zandstranden. Ook hier is veel al volgebouwd met nieuwe appartementen en villaparken. Sythonia is heel groen, de lage bergen zijn bedekt met naaldbossen en wijngaarden. We stoppen nog even in Toroni. Informatie op internet gaf aan dat er nog een oude stad is met Byzantijnse muren, maar na heel lang langs de drukke strandweg te hebben gereden zien we op het eind enkele resten van muren liggen, lijkt ons niet interessant. In het zuiden is het erg rustig. De weg loopt hoog over de beboste bergen en biedt mooi uitzicht. We zien nog oude windmolens. Boven is een uitzichtpunt met restaurantje waar je mooi zicht hebt op Athos, het 3e schiereiland, waar 20 kloosters staan waar monniken leven. Vrouwen en vrouwelijke dieren (behalve kippen) zijn niet toegestaan, mannen mogen alleen op speciaal verzoek binnen in deze aparte republiek. We dalen af naar de kust en overnachten op camping Melissi (ACSI-card, € 12,00) in Sykia. Een brede baai met groot zandstrand en heel veel campings, verder niets te zien. Sykia zelf heeft nog mooie oude huizen maar ligt verder het binnenland in. De camping is mooi, goed en schoon sanitair. Het wordt tijd om weer eens wat te wassen, dus ik maak dankbaar gebruik van de wasmachine en was nog een paar dingen met de hand. Dick doet wat klusjes, want door de slechte wegen van Albanië en af en toe ook in Griekenland zijn er hier en daar wat schroefjes losgeraakt.

 

Dag 21 Sykia – Asprovalta                     159 km                                          26-06-2014

We gaan nu de mooie route aan de westkant van Sythonia rijden. Ook hier gaat de weg hoog boven de kust door dichte naaldbossen met uitzicht op de rotsen, baaien en zandstranden van o.a. de badplaatsen Sarti en Vourvourou. Ook Athos kun je weer zien liggen. Daarna rijden we verder langs de kust oostwaarts naar Pyrgadikia, ook een prachtige route. Daarna rijden we door het bergachtige binnenland noordwaarts en passeren de bergdorpen Paleochori en Neochori, allebei met mooie oude huizen. Even verder richting kust kun je het standbeeld van Aristoteles bezichtigen, die hier gewoond heeft. Daarna daalt de weg spectaculair met veel bochten en mooi uitzicht naar Olympiada, waar opgravingen te zien zijn en waar op de heuvel een Byzantijns fort zichtbaar is. Verder langs de kust komen we door de grote badplaats Stavros met zijn zandstranden, winkeltjes, restaurantjes en terrasjes. Wij rijden nog even door naar Asprovalta naar de gelijknamige camping. Als we erlangs rijden denken we dat deze gesloten is, lege plekken, geen caravans. Maar gelukkig is deze toch open en blijkt het een camping te zijn met 700 plaatsen, die in deze periode bijna niet bezet zijn. We mogen een plaats kiezen maar niet in de  “first lane”. Ik denk het eerste straatje en vraag dit nog met een handgebaar, dus rijden we het 2e straatje in tot aan het strand en vinden vooraan een mooie vlakke plek. Helaas zakken we met de voorwielen diep in het zand en kunnen we er met geen mogelijkheid meer uit komen. Dit bedoelde ze waarschijnlijk met first lane! Gelukkig is ze behulpzaam om iemand te vinden die ons eruit wil trekken voor €20,00 en 10 minuten later komt er een shovel die het karweitje binnen een paar minuten klaart. We geven hem € 25,00, blij dat het zo gauw gelukt is. Wat een toestand! We gaan op zoek naar een andere plek, maar overal hangen de draden uit de electriciteitspalen en telkens moeten we weer naar een andere plek. Bij de volgende is het wel raak, maar moeten we verhuizen vanwege de stank van rottende moerbeien onder de boom bij de camper. Uiteindelijk vinden we toch een mooi plekje en kunnen eindelijk gaan uitrusten. De camping is mooi (€19,00), maar is slecht onderhouden. Het sanitair is verouderd, kapot en ziet er vies uit. Wat zijn we weer blij met onze eigen wc en douche! En wat is het heet vandaag, het is bewolkt en daardoor erg benauwd, 35 graden. Tegen 19.00 uur lopen we naar het centrum, wat 2 km verder ligt. De enige weg is de hoofdweg en dat loopt niet echt lekker, maar de Grieken zijn er aan gewend dat er mensen langs de weg lopen. Asprovalta is een gezellige badplaats met langs de hoofdweg een parallelweg met terrasjes, winkeltjes en restaurantjes, maar ook met een hele mooie promenade langs het strand met fonteinen. We drinken eerst een biertje na de wandeling in die hitte en hebben een leuk gesprek met een Griek die in Duitsland heeft gewoond. Hij vertelt over het grote aantal Bulgaren wat nu in Griekenland werkt. En inderdaad waren de vele Bulgaarse auto’s ons al opgevallen. We lopen naar de promenade met al zijn restaurantjes en bars, heel leuk. We kiezen een restaurantje uit en eten heerlijke saganaki (gebakken kaas), Griekse salade, 2x moussaka, 2x halve liter bier en water voor slechts €28,00 en krijgen nog 2 ijsjes van het huis. Tijdens het eten genieten we van het schouwspel van de Grieken die over de boulevard flaneren. Als we tegen 22.00 uur terugwandelen is het nog steeds 28 graden.

 

Dag 22 Asprovalta – Rila                     259 km                                          27-06-2014

We hebben de afgelopen dagen zitten denken over het vervolg van onze reis. We hebben de boot geboekt voor zaterdag 5 juli en hebben eigenlijk wel genoeg gezien van Griekenland. Het noord-westen hebben we in 2010 al gezien en het noord-oosten en de Pelopponnesos vroeger al tijdens onze busreizen toen we van Patras via Olympia, Nafplion, Athene, Delphi, Kalambaka, Thessaloniki en Alexandroulopos naar Istanbul gingen.

We gaan helemaal rijden naar huis! Dick vindt het niet erg en zo kunnen we weer heel wat nieuwe dingen zien. We rijden eerst nog een stukje langs de kust tot aan Amfipolis, waar langs de weg de beroemde leeuw te zien is, een grafmonument uit de 4e eeuw voor Christus. Daarna noordwaarts richting Bulgarije. Dit deel van Griekenland is glooiend en alleen maar akkerbouwgebied. We zien graan, tabak, katoen en heel veel zonnebloemen. Tomtom leidt ons dwars door de smalle, drukke straten van Serres en daarna volgt de Grieks/Bulgaarse grens. De Bulgaarse politie kijkt niet naar onze paspoorten, maar checkt wel uitvoerig de camper. We moeten de deur opendoen, zodat hij binnen kan kijken. Dick moet de luiken opendoen van de ruimtes waar de gasflessen en het cassettetoilet staan. Hij klopt op de wanden van de camper en dan is het goed en mogen we doorrijden. Meteen even geld wisselen en een vignet kopen. Voor auto’s/campers tot 3 ton is dit 10 Lev (€5,00) voor 7 dagen. Het vignet is niet alleen voor autobanen, maar ook voor drukke routes en toeristische routes. We passeren als eerste het dorpje Kulata (vanwege een omleiding)met een aantal ooievaarsnesten. Toch meteen een hele andere wereld, een groot verschil met Griekenland. Armoedige huizen, veel paard en wagens. De weg naar Sofia is een gewone 2 baansweg, ontzettend druk met veel vrachtverkeer. De Bulgaren halen overal in, dus het is oppassen geblazen. Er staat overal politie, dus hou je overal aan de snelheid. Het eerste stuk is een heuvelachtig gebied, met voornamelijk dorpen en akkerbouwgebied, weinig industrie. De rivier de Struma loopt evenwijdig aan de weg en stroomt tussen Kresna en Simitla door een prachtig rotsachtig gebied. Erg mooi! Na de stad Blagoevgrad zien we een bord met Rila-klooster en dat is onze bestemming. Vanaf de hoofdweg is het nog 30 km door het binnenland en het landschap wordt steeds mooier totdat we in het Rila-gebergte zijn. Rotspartijen, bossen en hoge bergtoppen. We rijden langs het beroemde klooster, dat we morgen gaan bezoeken. 2 km verder ligt camping Zodiac, volgens diverse meningen de beste van de omgeving. Klopt, het ziet er leuk uit, een groot grasveld waarlangs het onstuimige riviertje de Rila stroomt, net sanitair en een leuk restaurantje met terras boven het riviertje. Een prachtig plekje omgeven door beboste bergen. Ik maak nog een wandeling verder langs de weg en kom op prachtige plekjes met velden vol met bloemen en uitzicht op de hogere toppen van het Rila-gebergte. We genieten van de rust en de zon, maar als de zon wegtrekt wordt het snel kouder, dat kan ook niet anders op 1150 meter. ’s Nachts halen we het dekbed weer tevoorschijn.

 

Dag 23  Rila                                                                                                   28-06-2014

We blijven nog een nacht op deze mooie plek en gaan te voet maar het Rila-klooster. Geen topjes, hemdjes of korte broeken toegestaan,  maar daar denken we niet aan, want het is ’s morgens erg fris in de bergen. De wandeling van 2 km heen is licht dalend, mooie bloemen en planten langs de weg. Het klooster dateert uit de 10e eeuw en is schitterend! Geen entree, alleen voor de musea en de iconengalerij moet je een paar Leva betalen. We bewonderen de prachtige kloostergalerijen met zwart-witte of bruin-witte boogconstructies en houten trappen en balkons, er zijn 1000 kloosterkamers- en cellen. Midden op de binnenplaats staan de klokkentoren en de kerk. Vooral de kerk is prachtig, versierd met tientallen iconen, kroonluchters, 1200 fresco’s met bijbelse taferelen en verguld houtsnijwerk, helaas mag je hier geen foto’s maken. Hier bevindt zich ook het graf van de stichter van het klooster de heilige Johannes van Rila waardoor dit klooster een bedevaartsoord is geworden. Ook nu tientallen Bulgaren in de rij om de kist en de afbeelding van de heilige te kussen. Het museum van het klooster herbergt een schat aan geschenken die in de loop van de eeuwen door pelgrims meegenomen werden. Ook is er nog een iconengalerij. Het klooster ligt prachtig temidden van de hoge bergen en rondom kun je prachtige wandelingen maken. De wandeling terug is iets langer, gaat omhoog, maar is goed te doen. Terug op de camping nemen we een lekker biertje op het terras van de camping met uitzicht op het mooie riviertje. De rest van de middag lekker relaxen en ik maak nog een wandeling door de prachtige natuur. ’s Avonds eten we in het restaurant van de camping, forel, steak, frites, 2 bier en 1 ijsje voor nog geen €15,00. We rekenen meteen de 2 nachten camping af, €30,00.

 

Dag 24  Rila – Sremska Mitrovica            541 km                                              29-06-2014

We rijden noordwaarts richting Servische grens. We passeren de troosteloze buitenwijken van Sofia, waar we op onze busreizen ook al 18x eerder waren, evenals Plovdiv en Borovetz (heb ik vroeger ook nog geskied). De grens geeft geen problemen en al gauw rijden we op de smalle hoofdweg richting Nis. Ondanks dat het zondag is, is er ontzettend veel vrachtverkeer. Er wordt gewerkt aan een autobaan, maar zo ver is het nog niet. Ook deze weg kennen we nog van vroeger en het lijkt of er helemaal niets veranderd is in die 25 jaar. De dorpjes zien er nog hetzelfde uit met veel onafgebouwde huizen. Het landschap is heuvelachtig en na 40 km heeft de rivier de Sicevo een prachtige diepe kloof uitgeslepen. Met veel tunneltjes gaat de weg door dit prachtige landschap. Bij de stad Nis begint de autobaan. Deze zullen we nemen tot Belgrado. We hebben nl geen enkele camping kunnen vinden op deze 300 km en op een parkeerplaats overnachten doen we liever niet in Servië. De eerstvolgende camping ligt 80 km ten westen van Belgrado (deze stad hebben we ook al vaak bezocht) bij Sremska Mitrovica. Vanaf dit stadje is het nog 11 km naar dorpje Zasavica II, één straat met kleine boerenhuisjes. Aan het eind van deze straat ligt camping Zasavica, een prachtige camping met zeer mooi sanitair en alle voorzieningen. We worden hartelijk ontvangen door de eigenaar die goed Engels spreekt. De camping is bijna vol met een groep Sloveense campers, maar we vinden nog een mooi plekje en rusten lekker uit in de zon van deze zware dag, 541 km gereden. Ineens komt een grote kudde koeien in galop vlak langs onze camper met de boer op zijn fiets erachteraan. Dit gebeurt iedere avond en ochtend, leuk! Naast de camping schijnt een mooi natuurreservaat te liggen, dus blijven we hier 2 nachten. ’s Avonds zien we Nederland winnen van Mexico.

 

Dag 25  Sremska Mitrovica                                                                           30-06-2014

Alle andere campers en caravans zijn vertrokken, dus staan we nog alleen op de camping. Het is bewolkt en het waait hard, maar we lopen de 300 meter naar het natuurreservaat, een moerasgebied aan een zijarm van de rivier de Sava. Er is een informatiecentrum, een uitkijktoren, een oude watermolen, een restaurant en je kunt er roeibootjes huren. Er is ook een grote boot voor rondvaarten. Maar wij zijn de enigen vandaag, dus geen rondvaart. Boven op de toren kijk je uit over de rivier, de moerassen en de weilanden waar ezels, schapen en runderen vrij rondlopen. In de rivier komen otters en bevers voor en overal hoor je de kikkers. Er zijn diverse ooievaarsnesten. Er is een wandeling uitgezet van 2,5 km die over de weilanden loopt midden tussen de ezels, schapen en runderen. Na 1 km komen we op een plek waar tientallen ooievaars en witte reigers zitten, schitterend. De wandeling daarna gaat door drassig land en is nu niet te doen omdat het de afgelopen dagen hard geregend heeft. De slangen die hier ook voorkomen hebben we gelukkig niet gezien. We hebben gehoord dat als je tegen schemering op de uitkijktoren staat, je de meeste dieren kunt bekijken. Lange broek en lange mouwen aan, want het stikt hier van de muggen. In het restaurant kun je lekkere goulash eten voor €5,00.

Het was de bedoeling om vanavond nog even terug te gaan, maar helaas heeft het de hele middag geregend, dus brengen we de tijd binnen door met internetten (gratis) en lezen.

 

Dag 26  Sremska Mitrovica –  Vékeny                    335 km                               01-07-2014

We hebben nog alle tijd, dus geen autobaan meer, maar lekker binnendoor. We lossen en laden nog even alles op de camping en rekenen €44,00 af voor 2 nachten. We worden helemaal nagezwaaid door de beheerder en het poetsvrouwtje. Wat een hartelijke mensen hier! We rijden noordwaarts richting Donau door een heuvelachtig natuurpark met veel bossen. Alles staat hier in het teken van bijen en honing. Overal staan vrachtwagentjes met bijenkasten, die iedere keer weer verplaatst worden. In de kraampjes langs de weg wordt de honing verkocht. We willen via de weg langs de Donau naar Backa Palanka en dan noordwaarts via Servië naar Hongarije. Echter midden op de weg ineens slagbomen en een piepklein gebouwtje met Police waar we de paspoorten moeten laten zien. Blijkt dat je om in Backa Palanka te kunnen komen een stukje door Kroatië moet. Om weer de Servische douane te vermijden kiezen we nu voor de route door Kroatië, het eerste stuk ook langs de Donau alhoewel je daar amper wat van ziet. Het landschap en de dorpjes zien er ongeveer hetzelfde uit als in Servië. Opvallend zijn de stapels houtblokken voor ieder huis, dit is al de wintervoorraad die men zelf nog klein moet hakken. Ook hier veel akkerbouw met graan, mais en zonnebloemen. We zien hier nog veel resten van huizen en gebouwen met kogelgaten, herinneringen aan de oorlog. Vucovar is een leuk plaatsje, heeft een leuk centrum en er is markt vandaag. Maar overal zien we nog kapotgeschoten gebouwen De regio rondom Vukovar, aan de grens met Servië, was het gebied met de hevigste gevechten tijdens de Kroatische Onafhankelijkheidsoorlog van 1991 tot 1995. Bij de Servische belegering en de slag om Vukovar werd de stad voor een groot deel verwoest. Via Osijek door een vlak gebied rijden we naar de Hongaarse grens bij Mohacs. Er is geen mogelijkheid om geld te wisselen. Voor de autobaan heb je in Hongarije een e-vignet nodig, een registratie van je kenteken wat op de tolwegen door camera’s wordt gecontroleerd. Wij kiezen voor binnendoorroutes, want we hebben nog tijd genoeg. Het gebied rondom Pécs is een prachtig berggebied met veel bossen. We kiezen voor camping De oude watermolen in het dorpje Vekény, van Nederlandse eigenaars. Een schitterend plekje op een weiland met fruitbomen bij een oude watermolen. Er staat nog 1 caravan, verder niemand. We worden hartelijk begroet door beheerder Jan en kiezen een mooi plekje uit. We krijgen allerlei informatie en later ook een rondleiding door de molen uit 1790. Alles is hier nog intact en in het woonhuis kunnen we nog de typisch Hongaarse inrichting zien met oude tegelkachel en fornuis. Verder nog een arbeiderswoning, oude stallen en de nog werkende waterput. Prachtig! We genieten van de zon en de rust op dit mooie plekje. Het dorpje heeft een bakker en je kunt er wat andere dingen kopen, er is een pizzahut, maar voor alle andere zaken ga je naar het 2 km verder gelegen Szaszvar. Verder kun je hier goed fietsen en wandelen. Bij de receptie heb je gratis WiFi. Jan nodigt ons ’s avonds uit bij het kampvuur en samen met het andere Nederlandse stel maken we er een gezellige avond van.

 

Dag 27 Vékeny – Ag                                          94 km                               02-07-2014

We blijven nog een dag in deze mooie streek. We rijden eerst via een mooie route naar Kómlo om boodschappen te doen bij Tesco. Een mooie supermarkt waar je ook geld kunt pinnen en alle valuta in kunt leveren. We hebben nog Bulgaarse Leva en die worden ook omgewisseld. Daarna rijden we naar de stad Pécs, waar we na enige moeite een parkeerplaats vinden. We maken een wandeling door de mooie binnenstad met zijn mooie Dom, oude moskeeën en prachtige barokgebouwen, maar ook leuke straten met veel terrasjes, fonteinen en restaurantjes. Eerst maar een lekker biertje op het centrale plein met uitzicht op de oude moskee, die helaas nu gerenoveerd wordt, het mooie stadhuis, diverse fonteinen en standbeelden. Later in een van de zijstraatjes bij het mooie theater met zijn 2 fonteinen nemen we een heerlijke ijscoupe! Daarna rijden we noordwaarts waar aan de rand van het gebergte in het dorpje Ág nog een Nederlandse camping ligt, camping Klok. We worden weer hartelijk ontvangen en geïnformeerd en zoeken een mooi plekje uit op een prachtig grasveld, er staat nog één andere camper. Het sanitair is prima en heel schoon. Vanuit onze luie stoel kijken we uit op het dorpje met zijn kerk. Er is een winkeltje waar je brood kunt kopen en een kroegje. In de omgeving kun je prachtige wandeltochten maken door de bossen. Er komt ieder uur een bus, zodat je met eventueel overstappen op andere bussen of trein overal kunt komen. Maar vooral de rust is heerlijk. We hebben gratis WiFi zodat we weer contact met thuis kunnen maken. De eigenaar vertelt hele verhalen over het leven in het dorp, waar 99% werkloos is. Men krijgt wel een uitkering van €75,00 en als men werk wil verrichten voor de gemeenschap (gras maaien, vuil opruimen etc) €50,00 extra. Iedereen mag 2 weken zwart werken, legaal, maar daarna  1 maand niet. Verder leven er veel zigeuners, die vanuit een “zigeunerpot” een huisje hebben gekregen. Er zijn wel een paar Europese projecten die het dorp gaan helpen. Er is nog heel veel armoede in Hongarije. Als je door de dorpjes rijdt, valt dat niet zo op, omdat de burgemeesters expres de hoofdstraten netjes houden. De armoe zit vooral in de achterafstraatjes en in de bergen, waar vaak gewoon geen eten is en waar men er haveloos bijloopt. Als je dit allemaal hoort, krijg je toch een heel ander beeld van Hongarije. Dat is nu zo leuk van een Nederlander die hier woont, je krijgt zoveel informatie. Dank je wel, Frans!

 

Dag 28 Ag – Pápa                                        194 km                               03-07-2014

Na alles gelost en gevuld te hebben en slechts € 10,00 te hebben betaald, alles inclusief, worden we hartelijk uitgezwaaid en rijden naar het Balatonmeer. Dit trekt ons helemaal niet, deze drukke badplaatsen aan het grote meer, maar we willen toch even een indruk krijgen. Dus stoppen we kort in Siófok, want we hebben niet genoeg klein geld. 300 Forint per uur moet er in de automaten. Siófok is een stad, maar heeft wel een leuk centrum en een park, een wandelboulevard en pier langs het meer. Het is ontzettend druk met vooral Hongaren en de restaurantjes hebben bijna allemaal fastfood, pizza, gyros of kebab. Je wordt constant aangesproken of je een boottocht wil maken. Nee, het was leuk om even een indruk te krijgen, maar dit is niets voor ons. We rijden nog een stuk langs het meer en dan door naar de Thermal camping in Pápa, een prachtige camping met alles er op en eraan naast het grote thermaalbad. Grote plaatsen, goed sanitair, gratis WiFi en een restaurant. (ACSI-card in laagseizoen, nu €23,00). 40% korting op het thermaalbad. ’s Avonds lopen we door het mooie park naar het centrum. Dit heeft enkele mooie kerken en gebouwen in barokstijl en een kasteel. We eten op een terrasje voor nog geen €20,00. Niet helemaal wat we besteld hadden vanwege taalproblemen, mijn rode wijn werd een schnapps, de goulash werd goulashsoep, maar het smaakte allemaal prima. Dick had een heerlijke forel en bier.

 

Dag 29 Pápa –  Wenen                                            173 km                               04-07-2014

We rijden naar de Oostenrijkse grens en doen onderweg nog boodschappen bij een Tesco om de Forinten op te maken. Al voor de lunch zijn we in Wenen op camping Neue Donau. Een redelijke camping, goed als uitgangspunt voor een bezoek aan Wenen. Wel duur, € 31,50, maar dat weet je als je in zo’n stad bent. Het is 10 minuten lopen naar het metrostation en daarna ben je in 10 minuten in het stadscentrum. Enkeltje €2,20. Ondanks dat we al zo vaak in Wenen zijn geweest gaan we toch de stad in voor een wandeling langs alle schitterende gebouwen en parken. Het blijft een prachtige stad. We stappen uit de Metro bij halte Rathaus en wandelen langs de binnenring langs het Raadhuis, het Burgtheater, het Parlementsgebouw, de Hofburg, Heldenplatz, Maria Theresiënplatz en Opera en dan via de Kärntnerstrasse met zijn winkels en terrasjes naar de Stefansdom. Het is weer heet dus even uitrusten op een terrasje om de drukte rustig te bekijken. Leuk om na 25 jaar alles weer te zien!

 

Dag 30 Wenen – Haibach (Schlögen)                        250 km                               05-07-2014

We willen vandaag binnendoor langs de Donau rijden. Het eerste stuk zijn er geen wegen langs de Donau dus nemen we de autobaan tot Krems. Daar begint het mooiste stuk van het Donau-dal tussen Krems en Melk, de Wachau. De beboste heuvels en rotsen komen tot aan de rivier, er zijn veel kastelen en kloosters op de toppen en er zijn leuke dorpjes zoals Dürnstein. Een prachtige route en ook na Melk met zijn beroemde abdij blijft het mooi. We komen door een gebied met allemaal abrikozenboomgaarden en door de zachte winter zijn deze nu al rijp. Overal langs de weg kramen met abrikozen, abrikozenjam en abrikozenschnapps. We nemen Kaffee und Torte op een terrasje in een van de dorpjes en  blijven de Donau volgen die later door het mooie Mühlviertel stroomt, een heuvelachtig gebied met leuke dorpjes. Langs de hele Donau ligt een fietspad, dus het is druk met fietsers. Bij Haibach zien we een mooie camping liggen, dus we houden het voor gezien voor vandaag en vinden een plekje op deze mooie camping, camping Schlögen met zwembad en een jachthaven (€26,50). De camping ligt prachtig in een bocht van de Donau en je kunt hier goed wandelen en fietsen. We eten ’s avonds in het restaurant van de camping en daarna waag ik de tocht naar het uitzichtpunt op 475 meter hoogte. Het is 30 minuten stevig klimmen door de bossen, maar boven word je beloond met een prachtig zicht op de lus die de Donau maakt tussen de heuvels.

 

Dag 31 Haibach (Schlögen) – Dettelbach                       351 km                           06-07-2014

Nog 30 km langs de Donau tot aan Passau, een mooie stad aan de Donau, de Inn en de Ilz, waar het een enorme drukte is. Allemaal kraampjes in de straten, het ziet er erg gezellig uit. Daarom proberen we een parkeerplaats te vinden, maar alle parkeerterreien staan vol. Jammer! We rijden naar de autobaan, we moeten nu toch kilometers gaan maken om dinsdag thuis te kunnen zijn, maar het is zo ontzettend saai! Rond 15.00 uur zoeken we een mooie camperplaats uit aan de Main in Dettelbach (€5,00) naast het veerpontje. Een leuk stadje met stadsmuren, mooie oude huizen, kerken en een klooster. Rond het stadje allemaal wijngaarden. We eten op een terrasje bij Hotel Alte Schmiede en nog steeds is het prachtig weer. Wat boffen we toch deze vakantie.

Dag 32 Dettelbach – Rüdesheim                      194 km                                   07-07-2014

Vandaag hoeven we niet zo ver. Op onze laatste avond van onze reizen die via Duitsland gaan, gaan we altijd naar Rüdesheim, camping Richter. Hoewel het erg toeristisch is, is het een gezellig stadje, gelegen aan de Rijn tussen de heuvels met wijngaarden. De campingbaas kent ons en geeft ons een mooi plekje met uitzicht op de Rijn. Eind van de middag lopen we in een kwartier naar het stadje, wandelen wat rond en drinken wat in onze “stamkroeg” Lindenwirt, waar het weer druk en gezellig is met live-muziek. Later gaan we net als vorig jaar eten op het terras van hotel Park met uitzicht op de Rijn en de vele mensen die langs flaneren. Dick weer forel, ik bratwurstjes met zuurkool en bratkartoffeln, maar als u er een keer komt, neem vooral het Himbeeren-toetje! Heerlijk! Een mooie afsluiting van onze prachtige reis!

Dag 33 Rüdesheim – Boxtel                      346 km                                       08-07-2014

De laatste dag! Nog even tot Koblenz langs de Rijn, altijd leuker dan de autobaan. En daarna vlug naar huis. Wat hebben we een mooie reis gemaakt, die onverwacht een heel andere wending kreeg dan de bedoeling was. We wilden veel langer in Albanië blijven, maar door de slechte wegen in het zuiden zijn we eerder naar Griekenland teruggegaan. We gaan over een paar jaar beslist terug om ook de rest van dit mooie land te zien, misschien zijn de wegen dan wat beter. Er is nog zoveel te zien daar. Het deel van Griekenland wat we nog wilden zien (Chalkidiki), viel een beetje tegen. Het is daar erg toeristisch geworden met veel nieuwe vakantiedorpen en we misten de sfeer van het authentieke Griekenland wat we op de Pelopponesos wel zagen. De terugreis via Bulgarije, Servië en Hongarije was verrassend. Veel nieuwe indrukken en ervaringen. We zijn nieuwsgierig naar andere delen van Bulgarije en Servië en gaan daar vast nog een keer naar toe.

Totaal gereden kilometers: 5970.