Griekenland 2021

Routekaart deel 1

Routekaart deel 2

Dag 1  Boxtel – Idstein       331 km      07 sept

We vertrekken vandaag voor een reis van ongeveer 2 maanden. Het huis van onze zoon wordt verbouwd en hij trekt met zijn gezinnetje zolang in ons huis. Het plan is om via diverse Balkan-landen naar Griekenland te reizen, daar een rondreis te maken en vervolgens met de boot van Patras naar Bari te varen. Dan dwars door Italië weer terug naar huis. Deze reis hebben we in 2019 ook al eens gemaakt, maar we kiezen nu voor weer andere routes met nieuwe bezienswaardigheden. Vandaag alleen maar autobaan om zo snel mogelijk door Duitsland te komen. We overnachten op de camperplaats van Idstein, 10 minuten van het centrum. Eerst even relaxen met een drankje en daarna wandelen we naar het historische centrum met smalle straatjes en pleintjes vol met prachtige vakwerkhuizen. De houten balken zijn geschilderd in vrolijke kleuren en veel huizen zijn begroeid met druiven of blauwe regen. Verder diverse fonteinen, een mooi kasteel en de Heksentoren. Eerst even de €10,00 voor de overnachting betalen bij het VVV. Het is mooi weer, dus we nemen een lekker biertje op een terrasje op het pleintje voor het kasteel. Vanwege de Corona-maatregelen moeten we ons vaccinatiebewijs laten zien en een formulier invullen met onze gegevens. We wandelen nog even verder door dit mooie stadje en gaan weer terug naar de camper. In de omgeving liggen mooie bossen met wandelpaden, vlakbij de camperplaats.

Dag 2 Idstein – Berching   329 km     8 sept

Vandaag weer autobaan met helaas veel werkzaamheden, maar we kunnen toch goed doorrijden, zodat we rond 14.00 uur aankomen op de camperplaats van Berching, gelegen naast het Main-Donau-kanaal. Het ommuurde stadje ligt vlakbij. We vinden een mooi plekje en genieten buiten van het mooie weer. Even later pakken we de fietsen en nemen het fietspad langs het kanaal naar Beilngries, 10 kilometer verderop gelegen. Ook dit is een leuk stadje, toevallig net mooi versierd vanwege een of ander feest. Er is ook een kermis voor de kleintjes. We wandelen even rond door het centrum met pastelkleurige huizen met prachtige gevels en nemen een kijkje in de het mooie kerkje. Op een terrasje nemen we een lekker drankje. Daarna fietsen we weer terug langs de andere kant van het kanaal. Het fietspad gaat dan omhoog door enkele kleine dorpjes en langs het enorme Benediktijner klooster van Plankstetten. Een bezoek aan Berching slaan we vandaag over, omdat we hier al 2 keer eerder geweest zijn. Maar een wandeling door het stadje is zeker de moeite waard met zijn stadsmuren, stadstorens en oude huizen. Langs het riviertje de Sulz is een mooi park aangelegd. Er zijn een paar restaurantjes en ijssalons en een supermarkt vlak in de buurt. De rest van de dag zitten we lekker buiten.

Dag 3 Berching – Golling an der Salzach  261 km     9 sept

We zijn die autobaan wel zat, dus nemen we vandaag de route binnendoor via de B299 en B20. Zo vermijden we ook de drukte rondom München. Het eerste stuk is goed te doen, erg rustig, en voert door het mooie glooiende landschap van het Altmühltal en door de uitgestrekte hopvelden ten noorden van Landshut. Daarna wordt het drukker met veel vrachtverkeer, maar toch goed te rijden. Bij Salzburg kopen we eerst een vignet voor Oostenrijk en nemen een stuk autobaan tot aan Golling an der Salzach, waar we overnachten op de camperplaats bij het wellnesscentrum Aqua Salza. Even wat drinken en daarna wandelen we naar het vlakbij gelegen meertje de Egelsee, mooi gelegen in de bossen van de omringende bergen. Het is hier heerlijk koel en dat bevalt goed na de hitte op de onbeschutte camperplaats. Daarna nog even naar het dorp waar het gezellig druk is op de terrasjes en bij de ijssalons. Midden in het dorp ligt een Middeleeuws kasteel. Ik was van plan om naar de watervallen te wandelen, ongeveer 3 km verderop, maar vanwege bouwwerkzaamheden aan spoorlijn en brug, was er een grote omleiding. Helaas. Tegen etenstijd wandelen we weer naar het dorp en eten op het terras van Hotel Goldene Traube een lekkere Oostenrijkse schnitzel.

Dag 4 Golling an der Salzach – Godz Martukjek   195 km   10 sept

Vandaag toch maar weer autobaan, de Tauern-autobaan, maar deze voert door een prachtig berglandschap en is niet zo druk als de Duitse autobaan. Wel €12,50 extra voor de Tauerntunnel. Duitsland en Oostenrijk zijn we snel doorgereden, omdat we daar al zo vaak geweest zijn en vanaf Slovenië gaan we het rustig aan doen. Na Villach nemen we de Wurzenpass met als hoogste punt 1075 meter, goed te rijden met enkele haarspeldbochten en een stukje van 10% stijgingspercentage. Aangekomen in Slovenië rijden we naar camping Spik in Godz Martuljek, prachtig gelegen in het dal van het riviertje de Dolinka omringd door bergen tot 2600 meter hoogte. We vinden een mooi plekje met schitterend uitzicht. Hier houden we het wel een paar dagen vol. Dick gaat lekker relaxen en ik ga een mooie wandeling maken naar de watervallen. Het eerste deel is goed te doen en voert door een prachtige kloof met stroomversnellingen en watervalletjes. Daarna gaat het omhoog tot onderaan de eerste waterval. Het pad dat daarna komt is heel steil met veel stenen en rotsen, maar het lukt wel. Aan het eind daarvan kan je nog naar de tweede waterval, maar dat is nog eens 2 kilometer omhoog. Dat ga ik nu niet doen, dat wordt te laat en het is zo heet. Daarom maar weer naar beneden via een wat breder pad met veel stenen. Al met al een prachtige wandeling.

Dag 5 Godz Martuljek    11 sept

We fietsen vanochtend naar het 6 kilometer verder gelegen Kranjska Gora, een bekende wintersportplaats, maar in de zomer ook druk bezocht vanwege de prachtige omgeving en de vele wandelmogelijkheden. We fietsen eerst naar het Jasna meer en maken daar de wandeling rondom het meer. Een prachtig gezicht, dat blauwgroene water met op de achtergrond het Triglav-gebergte. De terrasjes aan het water zitten vol met dit mooie weer, dus fietsen we naar het vlakbij gelegen centrum. Het is klein, maar heeft genoeg terrasjes, restaurantjes en winkeltjes. We besluiten hier wat te eten, Dick neemt weer de schnitzel en ik probeer de Sloveense cevapcici, gekruide worstjes. Lekker. Daarna fietsen we weer terug naar de camping. Door het hele dal, vanaf het Italiaanse Tarvisio tot aan Jesenice loopt een fietspad over het tracé van de voormalige spoorlijn. Later in de middag maak ik nog een wandeling naar de Jermanovi waterval. Ik kom tot aan de helft, want het pad is heel erg steil. Dit is geen wandelen, maar klimmen. De meeste mensen die ik tegenkom hebben ook stokken bij zich. Ik ga het maar niet verder riskeren, maar tot zover was het ook erg mooi.

Dag 6 Godz Martuljek     12 sept

Nog een dag op dit mooie plekje en prachtig weer. We fietsen deze ochtend de andere kant op richting Jesenice, ook weer over dit goede fietspad over het oude spoorwegtracé. De spoorwegbruggen over de rivier staan er nog steeds. Het landschap in het dal is prachtig, soms weiden met koeien, soms bossen en overal mooie huizen. Langs het pad overal picknicktafels. We fietsen tot aan het dorp Mojstrana, 10 km, waar helaas niet zo veel te doen is. Er is wel een streekmuseum, maar daar hebben we niet zoveel zin in. Dus fietsen we weer terug naar de camping. Een mooi ritje, ondanks dat heen en terug via hetzelfde fietspad moet. In de middag ga ik nogmaals de wandeling door de kloof maken, het is er zo mooi.

Dag 7 Godz Martuljek – Bohinjka Bistrica   63 km     13 sept

We verlaten deze mooie camping, kopen nog even een vignet voor Slovenië en rijden dan door het dal van de Dolinka naar Jesenice, een grensstadje, wat er niet erg aantrekkelijk uitziet. Daarna binnendoor richting Bled, langs dit prachtige meer, wat we in 2004 ook al bezochten en rijden door naar Bohinjka Bistrica, een dorp ongeveer 6 km van het meer van Bohinj. We hebben zulke slechte berichten gelezen over de camping aan het meer, dat we nu maar kiezen voor de camperplaats bij het station van Bohinjka Bistrica. Er staat slechts 1 camper en er zullen er niet veel meer bijkomen, dus heerlijk rustig hier, op af en toe een trein na. Stoptreinen komen hier en autotreinen, waarop je je auto, camper of fiets mee kan nemen naar de andere kant van het Triglav-gebergte, zodat je niet die hele lange omweg hoeft te maken. Een leuk gezicht hoe dat allemaal in zijn werk gaat. Na de lunch fietsen we naar het fietspad wat tot aan het meer gaat. Het is prachtig fietsen over het platteland met kleine dorpjes. Typisch voor Slovenië zijn de open, houten schuurtjes met puntdak, waar vroeger het hooi gedroogd werd aan de houten dwarsbalken, maar nu vooral gebruikt worden voor houtopslag. Op het eind enkele pittige bultjes waar zelfs de e-bike moeite mee heeft. Aangekomen bij het meer, een prachtig uitzicht. Het blauwe water met op de achtergrond de hoge bergen. We fietsen tot aan de andere kant van het meer, wat helaas over de weg moet, maar goed te doen is. In Ukanc rusten we uit met een drankje, maar er zijn heel weinig terrasjes langs het meer en je kunt helaas niet via de andere kant van het meer terug. Daar ligt alleen wandelpad. Jammer. Dus dezelfde weg maar weer teruggenomen naar de camperplaats. Maar een ontzettend mooie rit! Later nog even door het dorp gewandeld, een rustig dorp met veel hotels, enkele restaurantjes en een mooie kerk, maar waar verder niet zoveel te doen is. Bij het meer van Bohinj is nog veel meer te zien, o.a. een tocht met de Vogel-kabelbaan en een tocht naar de watervallen. Dit slaan we over en gaan morgen toch nog maar een dagje naar het meer van Bled.

Dag 8 Bohinjka Bistrica – Bled  22 km    14 sept

Het is slechts 22 km naar Bled, maar we hoorden dat de campings daar vol zitten. Daarom rijden we naar de camperplaats van Bled en vinden daar een mooi plekje. Na de lunch wandelen we naar het meer, ongeveer een kilometer. We maken daarna de wandeling van 7 km rondom het meer. Prachtig uitzicht op het hooggelegen kasteel en het eilandje in het meer met een kerkje. Mooie natuur rondom. Op de helft nemen we een lekker biertje op een terras om uit te rusten en af te koelen. Het is nog steeds prachtig weer, 27 graden. Na 2 uur zijn we weer terug op de camperplaats.

Dag 9 Bled – Karlovac 197 km       15 sept

We rijden vandaag een flink stuk door tot in Kroatië waar we overnachten op de camperplaats in Karlovac. Een parkeerterrein bij het Korana-restaurant, gelegen aan de brede Korana-rivier. Er is hier van alles te doen, je kunt er wandelen in het mooie park, zwemmen, sporten, fitnessen en voor de kinderen zijn er verschillende speeltuinen. We drinken wat op het terras en lopen dan langs de rivier en door het park naar het vlakbij gelegen centrum. Wat teleurstellend, veel interessante gebouwen zijn ontzettend verwaarloosd, overal troep en rotzooi en het riool stinkt. Men is wel bezig met het restaureren van de 16e eeuwse kazernes en de kerk. Een paar straatjes met terrasjes zijn wel leuk. Karlovac was vroeger een vestingstad, de voormalige grachten rondom de (verdwenen) muren zijn nu parken en grasvelden. Karlovac is ook bekend vanwege het bier, Karlovacko.

Dag 10 Karlovac – Slunj     52 km      16 sept

We hebben heerlijk rustig geslapen, alleen begonnen ze al om 06.30 uur met bladblazen op het parkeerterrein. We rijden door een heuvelachtige, bosrijk gebied verder het binnenland van Kroatië in tot aan Slunj, waar we overnachten op de camperplaats bij een hostel/bowlingbaan, een mooi plekje met uitzicht over het dorp. We willen hier Rastoke bezoeken, dat bekend staat als een mini-Plitvice met veel watervallen en stroomversnellingen. Om dit te bereiken moeten we wel eerst steil afdalen langs de kasteel-ruïne tot aan de Slunjsica-rivier. Op het punt waar deze in de Korana uitmondt, bevindt zich Rastoke. We kopen entreekaartjes (€5,00 p.p.), krijgen een plattegrondje mee en wandelen op ons gemak door dit mooie gebied met beekjes en watervalletjes. Er is een klein museum en een oude molen. Mooi, maar het valt ons toch een beetje tegen, de naam mini-Plitvice eigenlijk niet waardig. We gaan lunchen in het bijbehorende restaurantje. Dick neemt de forel, die hier vers gevangen wordt en ik de Kroatische goulash van wild zwijn. Met drankjes erbij €28,00. Terug lopen we via het dorp Slunj, doen nog een paar boodschappen en wandelen even over de markt. Dan weer afdalen naar de rivier, over het bruggetje en weer steil omhoog langs de kasteelruïne naar de camperplaats. Helaas begint het eind van de middag te regenen. ‘s Avonds mooi uitzicht over het dorp met zijn verlichte kerk.

Dag 11 Slunj – Jajce      254 km     17 sept

Het blijft maar regenen helaas. Het plan is om naar Kulen Vakuf in Bosnië te gaan, gelegen aan de rivier de Una in het gelijknamige nationaal park. Een prachtig gebied met bergen, bossen en overal watervallen en stroomversnellingen. De 2 campings aan de rivier die we uitgezocht hadden, staan helemaal vol met water en er staan geen andere campers of caravans. Met dit weer heeft het geen zin om hier te blijven, dus rijden we door naar het stadje Jajce. Hier waren we al eerder op de camperplaats bij een hostel. Hier is alles ook erg nat, maar het is verhard en als we aankomen gaat gelukkig de zon schijnen. Dus wandelen we naar het vlakbij gelegen kleine centrum met veel terrasjes en restaurantjes en door de smalle, hobbelige straatjes die omhoog gaan naar het kasteel op de top van de heuvel. Vandaar een mooi uitzicht over het stadje. Grootste attractie in Jajce is de enorme waterval van 17 meter hoog. 5 km buiten Jajce in de rivier de Pliva liggen nog 20 Middeleeuwse watermolentjes, de Mlincici, die we al eerder bezochten, maar de moeite van een stop waard zijn. Tip: houd je aan de snelheid in Bosnië, want overal staan politieauto’s verdekt opgesteld langs de weg.

Dag 12    Jajce – Split     212 km     18 sept

We hebben onze planning bijgesteld. De weersvoorspelling voor Zuid-Bosnië en de bergen van Montenegro ziet er slecht uit voor de komende week. Daarom besluiten we om langs de kust verder te gaan naar het zuiden. We rijden door het mooie bergachtige binnenland van Bosnië naar Kroatië en worden bij de Kroatische grens streng aangesproken door een dame van de douane. We hadden moeten aangeven dat we vlees en kaas bij ons hebben. Maar we mogen doorrijden. We gaan naar camping Stobrec aan zee, op 5 km van Split. Een overvolle camping maar door veel bomen en struiken toch privacy. ‘s Avonds gaan we eten op het terras van het restaurant op de camping met mooi uitzicht over zee en de baai.

Dag 13 Split      19 sept

We blijven nog een dag hier. Even een dagje niet rijden. We nemen een taxi naar Split voor €13,00 (100 Kuna) via de receptie. Je kunt ook met de bus, maar op zondag rijdt deze niet vaak. Split heeft een prachtig centrum met binnen de oude muren van het Romeinse paleis van Diocletianus smalle straatjes met oude huizen en heel veel restaurantjes en winkeltjes. Een aantal Romeinse overblijfselen, zoals zuilen en muren, zijn nog te zien. Op een terrasje gaan we lunchen, maar in Split is alles aardig aan de prijs. Daarna wandelen we over de boulevard met aan de kant van de Romeinse muren heel veel terrasjes en aan de kant van het water veel palmbomen en bloemen. We zoeken een taxi om terug te gaan. Ik vraag hoeveel het kost. Meneer zegt, dat gaat via de meter. Bij aankomst moeten we 208 Kuna afrekenen. Protesteren helpt niet, hij laat de meter zien op zijn telefoon, die natuurlijk voor ons niet zichtbaar was. Oplichter!

Dag 14 Split – Dubrovnik     231 km     20 sept

We gaan weer verder naar het zuiden. De kustweg is schitterend. Door leuke dorpjes aan zee en dan weer hoog boven de kust met prachtige vergezichten. Overal mooie planten, bomen en bloemen. Dan even een stukje door Bosnië. Bij de herverdeling van Joegoslavië heeft Bosnië een stuk land aan zee geëist. De bedoeling is om op een van de kleinere campings ten zuiden van Dubrovnik te overnachten, maar deze zijn of vol of gesloten. Daarom rijden we even terug naar camping Solitudo in Dubrovnik in een buitenwijk van de stad. Ik maak nog een mooie wandeling over het wandelpad langs de kust, waar ook stranden en beachclubs zijn. Dubrovnik hebben we al eerder bezocht en slaan we dit keer over.

Dag 15 Dubrovnik – Shköder    220 km    21 sept

Vandaag nog een klein stukje Kroatische kustweg en dan komen we aan in Montenegro. Net zoals bij alle eerdere grensovergangen geen problemen en geen vertragingen, alleen paspoorten en inentingsbewijs laten zien. We rijden om de baai van Kotor heen, een prachtige baai met bergen rondom, mooi blauw helder water en leuke dorpjes aan de oevers. Voor wie dit te lang vindt, kan ook halverwege de ferry nemen. Maar dat is zonde, want het is hier prachtig. De bedoeling was om te stoppen in Kotor, maar alle parkeerplaatsen zijn bomvol en de auto’s staan tot ver buiten het dorp langs de weg. Jammer, maar gelukkig zijn we hier al eerder geweest, net zoals in het prachtige Budva. Zeker de moeite waard om beide te bezoeken. We rijden nu meteen door naar Albanië via weer een prachtige kustweg en overnachten in Shköder op camping Legjenda, wat ons vorige keer goed is bevallen. Vorige keer zijn we te voet naar het gezellige centrum gegaan met zijn mooie moskeeën en terrasjes, maar nu blijven we op de camping en gaan ‘s avonds eten in de tuin van het campingrestaurant, net zoals vorige keer heerlijk en niet duur.

Dag 16 Shkodër – Krujë       83 km     21 sept

Even alles lossen en laden op deze mooie camping en afscheid nemen van de aardige beheerster. Via een goede weg rijden we naar het zuiden. Het landschap is niet erg interessant, maar wat wel opvalt zijn de vele tankstations langs de weg en de vele Mercedessen en Audi’s die hier rijden, waarschijnlijk allemaal tweedehands geïmporteerd vanuit West-Europa. Het is hier een soort statussymbool. Alhoewel er veel gecontroleerd wordt door politieauto’s langs de weg, rijden ze hier vaak erg hard en halen gevaarlijk in. We rijden een stukje het binnenland in naar camping Malicamp in Krujë, een nieuwe camping beheerd door een Duits echtpaar midden in de natuur, maar toch vlakbij het stadje. Wat niet in de informatie stond, is dat de camping alleen te bereiken is via een 800 meter lang, smal grindpad met veel hobbels. Maar het lukt. De eigenaar is gastvrij en vertelt veel over de camping en de omgeving. Via een steil pad rijden we naar beneden de camping op en zoeken een mooi plekje. Er moet nog veel verbeterd worden, vertelde de eigenaar, maar het komt allemaal goed. De camping ligt tussen olijfbomen, aan een beekje met op de achtergrond hoge bergen. In de middag lopen we naar het centrum. Eerst moeten we via een smal, steil paadje naar het naastgelegen restaurantje om op de weg te komen, daarna is het nog een steile weg naar het centrum. Krujë heeft een belangrijke historie, was de eerste stad die veroverd werd op de Turken onder leiding van Skanderberg, de volksheld. Zijn standbeeld staat in het centrum. Verder is de oude Turkse bazaar de moeite waard om te bezoeken en het oude kasteel boven op de berg. Ernaast is een nieuw kasteel gebouwd met een museum. Ook een leuke voetgangerszone met wat winkels. Verder is de stad niet zo interessant en ook een beetje vies. In alle hoeken en gaten wordt huisvuil gedumpt.

Dag 17 Krujë – Lin     146 km    23 sept

Lastig om de smalle, steile helling op te rijden naar de receptie, maar het lukt. Ook de grind toegangsweg lukt, maar het is wel erg smal. Volgens de campingbeheerder wordt alles dit jaar nog geasfalteerd. We rijden vandaag naar het meer van Ochrid, maar moeten eerst door het drukke Fushë-Krüje en door de chaos van de hoofdstad Tirana. Het verkeer krioelt door elkaar, auto’s schieten links en rechts voorbij, snijden af, parkeren dubbel en toeteren om de havenklap. Vreselijk, maar Dick trekt zich er niets van aan en doet gewoon mee. Ik ben blij als we er eindelijk uit zijn. De weg leidt langs de Shkumbin rivier de bergen in. Het mooie landschap wordt soms verstoord door vervallen fabrieken en een oude spoorlijn. De staal- en ijzerertsindustrie is verdwenen, de gebouwen raken in verval, maar blijven staan. Daarna volgt de Thanë-pas met op de afdaling een prachtig uitzicht op het meer van Ochrid en het dorpje Lin op een schiereilandje. Vlak daarbij ligt camping Erlin, aan het meer bij een restaurant/bar met een kiezelstrand. Een leuke, kleine camping. ‘s Middags maken we een wandeling via een smal pad langs de kust naar Lin met mooi uitzicht over het meer met aan de overkant Noord-Macedonië. Lin is een vissersdorp waar men met kleine bootjes het meer op gaat om forel te vangen. We doen wat boodschappen in de buurtsuper en drinken een biertje op een terras, gebouwd boven het meer. Terug langs de gewone weg, met als gezelschap een zwerfhond, die niet weggestuurd wil worden. De campingwacht lukt het wel. Zo zielig, al die zwerfhonden in Albanië.

Dag 18 Lin – Leskovik    131 km    24 sept

De rit gaat vandaag eerst langs het meer van Ochrid, wat een stuk rustiger is dan de Noord-Macedonische kant, die veel toeristischer is en veel meer bebouwd. Via de steden Pogradec en Korcë, met gezellige stadscentra, maar zeer armoedige buitenwijken rijden we langzamerhand de bergen in. Hier zien we voornamelijk akkers met graan en mais en af en toe wat koeien en schapen. Langs de weg in kleine dorpjes probeert men zelfverbouwde groenten en fruit te verkopen in kleine stalletjes. Veel oude mensen, die druk aan het werk zijn en met kruiwagens en ezeltjes hun mais vervoeren. Na Korcë wordt de weg steeds slechter, we kunnen niet echt opschieten. Er volgen ook nog 2 paswegen met haarspeldbochten. Gelukkig is er weinig verkeer en kunnen we op het midden van de weg rijden om de afbrokkelende kanten en gaten te vermijden. Het laatste stuk leidt naar een prachtig bebost berggebied, waar de kleine camping Sotira Farm ligt naast een restaurant/bar. Er lopen eenden en ganzen los naast een kleine, snelstromende beek. Het water daarvan wordt gebruikt voor de kweek van forellen in grote bassins. Via bruggetjes en loopplanken goed te bekijken. Er is ook nog een zwembad, nu gesloten en een manege, waar je kan paardrijden. De prijs is €15,00 inclusief ontbijt. Een leuke plek. De middag is om lekker te luieren in de zon. In de avond gaan we eten in het restaurant, binnen, want het wordt behoorlijk fris. We zitten dan ook op 970 meter hoogte. Bij de open haard eten we voor €18,00 forel, köfte, frites, Griekse salade en een liter wijn. Een schaal met fruit krijgen we toe van de aardige eigenaars.

Dag 19 Leskovik – Ioannina     90 km    26 sept

Bij de prijs van €15,00 voor deze camping zit ook ontbijt bij inbegrepen. Dat hebben we nog nooit meegemaakt, dus dat gaan we zien. Eigengemaakte boter, kaas en jam, warme melk (van eigen koeien?) en gebakken ei met brood. Lekker hoor. We nemen afscheid van deze vriendelijke mensen en rijden verder naar de Griekse grens. Het eerste deel van de weg weer erg slecht, na Leskovic een stuk beter. We rijden door een prachtig berglandschap met paarden, ezels en schapen, waarvoor we een tijd moeten wachten. Bij de Albanese grens blijkt dat we voor Griekenland eigenlijk al een PLF- formulier hadden moeten invullen met onze gegevens over de inentingen. De vriendelijke man helpt ons gelukkig daarbij. Bij de Griekse grens staat een mevrouw helemaal ingepakt in plastic met mondkapje en allerlei medische spullen. Ze controleert het PLF-formulier en we moeten een Corona-zelftest doen. Na 2 minuten heeft ze de uitslag en mogen we verder rijden. Geen problemen bij de politie en de douane komt even in de camper kijken of we geen verstekelingen bij ons hebben. We rijden verder door hetzelfde mooie gebergte als in Albanië en eten langs de weg op een mooi plekje met schitterend uitzicht. Dit deel van Griekenland is prachtig, we waren er al eerder in Konitsa, de Vikoskloof, de Zagori-dorpen en Kastoria met zijn kroeskop-pelikanen. We rijden nu naar de camping in Ioannina, mooi gelegen aan het Pamvotida-meer. Het is niet druk, dus we vinden een superplekje onder de platanen direkt aan het water met een schitterend uitzicht. De rest van de dag genieten van de futen, meeuwen en boven het water uitspringende vissen. ‘s Avonds komen ook de vleermuizen.

Dag 20 Ioannina    27 sept

We blijven nog een dag op dit mooie plekje. Tegen elven wandelen we op ons gemak naar het centrum, ongeveer 2 km. Hier vind je de oude stadsmuren met daarbinnen nog monumenten uit de Turkse tijd. In de straatjes eromheen, veel restaurantjes en winkeltjes, veel met zilver. Ioannina was vroeger het centrum van de zilverindustrie. We lopen verder naar het meer, waar zich een lange wandelpromenade bevindt met allemaal terrasjes onder de vele bomen. Het is zondag, de Grieken komen met hele families hier koffie drinken, eten en flaneren over de promenade. We vinden een leuk terrasje en eten hier onze lunch. Via de promenade langs het meer lopen we langzaam weer terug naar de camping. De rest van de dag lekker luieren.

Dag 21 Ioannina – Plataria    90 km    27 sept

We nemen de oude weg van Ioannina naar Igoumenitsa in plaats van de autobaan. Deze is veel mooier en gaat door een prachtig berglandschap. Hier en daar slechte stukken, maar toch goed berijdbaar. Van de havenstad Igoumenitsa rijden we langs de kust naar Plataria, waar aan het eind van de kustweg een nieuwe camperplaats ligt. We zijn vroeg, dus kiezen we een plekje op de voorste rij met uitzicht op zee. We wandelen in de middag naar het centrum, wat bestaat uit een lange promenade met allemaal terrasjes bij het haventje. We kijken wat rond, nemen een lekker drankje, en gaan weer terug naar de camper om te luieren. Rond etenstijd lopen we weer terug om te gaan eten bij Olga’s, wat goed bekend staat. We merken wel in dit naseizoen, dat er overal beperkte keuze is in gerechten in de restaurantjes, maar er is genoeg. Terug bij de camper nog lang buiten gezeten met zicht op het dorp met al zijn lichtjes.

Dag 22 Plataria – Parga    59 km    28 sept

We nemen de langere, maar veel mooiere kustweg naar Parga. Mooie vergezichten op de kust en de beboste bergen. We passeren Sivota, waar we al eens eerder waren, een leuk voormalig vissersdorp, met nu veel toerisme. We komen al vroeg aan op camping Valtos in Parga en vinden een mooi plekje onder de oude olijfbomen. Heerlijk hier. Het strand van Valtos is vlakbij. In de middag nemen we de taxiboot naar het centrum van Parga, een leuk boottochtje voor €2,50 p.p. Je kunt de 2 kilometer ook lopen, maar dan moet je wel een stuk klimmen. Dit is leuker. Parga is een leuk stadje, gelegen tegen een heuvel met op de top een Venetiaans kasteel. wel toeristisch, maar nu erg rustig. In de baai ligt nog een eilandje met een klein klooster en ruïnes van een kasteel. We wandelen over de lange promenade met vele terrasjes en nemen op een daarvan een lekker ijsje. Daarna nog even door de smalle steegjes met de vele winkeltjes. En weer het bootje terug.

Dag 23 Parga – Lefkada    101 km   29 sept

We rijden naar het zuiden via de mooie kustweg. Heuvels, bossen, veel olijfbomen en onderweg ook de moerassen van de delta van de Acheron-rivier met het dorp Ammoudia. Een leuk dorpje met veel vissersboten, dat we al eens eerder bezocht hebben. Bij Preveza moeten we de 1,6 km lange tunnel nemen onder de zee door voor €7,50, anders moet je 100 km omrijden langs de overs van de binnenzee. We eten op een parkeerplaats naast het vliegveld van Aktio en zien toevallig 3 vliegtuigen vlak boven ons vertrekken. Daarna een mooie route naar het schiereiland Lefkada, verbonden met het vasteland door een dam en een draaibrug. In de omgeving prachtige lagunen met zilverreigers en 2 kastelen. We rijden via Lefkada stad naar camping Kariotes Beach, 3 km verderop. Een leuke kleine camping onder olijfbomen met een mooi zwembad. Later pakken we de fietsen en rijden naar de stad, waar we een mooie fietstocht maken over de rondweg langs de lagunen. Daarna wandelen we wat rond in het centrum en drinken wat op een terrasje op het hoofdplein. Gratis krijgen we er een bordje snacks bij. Het centrum bestaat uit een oud gedeelte met leuke kleine restaurantjes en aan de kant van de haven een lange promenade met ook veel terrasjes en restaurantjes. Een leuk stadje. Na de fietstocht ga ik lekker afkoelen in het zwembad.

Dag 24 Lefkada – Kryoneri      155 km   30 sept

Het mooie schiereiland Lefkada hebben we op een eerdere reis al bezocht en slaan we nu over, maar het is beslist de moeite waard om dit te bezoeken. We rijden via Vonitsa en Amfilochia langs de grote binnenzee en daarna zuidwaarts richting Messalonghi. Niet via de autobaan, maar de oude weg, die redelijk te berijden is. Tolwegen in Griekenland zijn best prijzig en niet zo interessant. We rijden naar de camperplaats in Kryoneri, gelegen bij de Nostos Beach Bar. Deze is helaas gesloten, maar van de zeer aardige familie mag je gewoon daar gratis overnachten en ook nog stroom en water nemen. Helaas stormt het, we kunnen wel buiten zitten in de luwte van de camper, maar zwemmen zit er niet in. Ik maak nog even een wandeling langs de kustweg, maar ik word helemaal nat van het zeewater. Verderop ligt het dorpje Kryoneri, wat enkele restaurantjes heeft en helemaal in de verte zie je de grote brug bij Rio en de stad Patras liggen. In de omgeving allemaal katoenvelden, erg mooi om te zien.

Dag 25 Kryoneri – Brinia     96 km   1 okt

Wat hebben we liggen schudden vannacht, en nu nog steeds storm. Wel een mooie zonsopkomst vandaag. We rijden vandaag naar de Peloponnesos en moeten daarvoor de tolbrug bij Rio nemen, €20,10. Je kunt ook met een boot oversteken en men zegt dat dat goedkoper is, maar dat is iets voor een volgende keer. Daarna leidt de autobaan (zonder tol) ons om de stad Patras heen en wordt later een gewone snelweg. We overnachten vandaag aan de kust bij Brinia bij restaurant Ionion Blu, gratis zonder verplichting om er te eten. Goede service, er is zelfs stroom, water en gelegenheid de wc te legen. Er is een smal strand en mooi uitzicht op wat eilanden. Ik ga lekker zwemmen en zonnen op het strand en later maak ik nog een strandwandeling. De omgeving bestaat voornamelijk uit agrarisch land en wat kleine dorpjes. ‘s Avonds gaan we eten op het terras en genieten van een mooie zonsondergang.

Dag 26  Brinia – Methoni   188 km   2 okt

We rijden vandaag een flink stuk naar het zuiden voornamelijk door agrarisch gebied met vooral veel olijfbomen en meloenvelden. Aan deze kust zijn we ook al eerder geweest (Pylos, Voidokila baai), dus we rijden meteen door naar Methoni naar de camping aldaar, gelegen aan zee. We blijven er 2 nachten, kan ik eindelijk eens de was doen. Mooi plekje gekregen met uitzicht op zee, het eiland voor de kust en het kasteel. Meteen maar 2 wasjes gedaan, zodat alles rondom de camper volhangt met was. Daarna is het heerlijk luieren.

Dag 27 Methoni    3 okt

We blijven hier nog een dag. Ik doe nog een wasje en daarna wandelen we naar het dorp, ongeveer 1 km. Het is een heel rustig dorp, heel schoon, dat valt meteen op, met mooie huizen met prachtige bloemen, struiken en bomen. Het pleintje met allemaal terrasjes is heel gezellig. Verderop ligt het haventje. We bezoeken het Venetiaanse kasteel, €2,00 p.p. 65+. Een enorm kasteel waar de gracht rondom nog zichtbaar is. Gebouwd in de 16e eeuw en door de eeuwen heen bezet door verschillende volkeren. Delen van de muren en de toegangspoorten zijn nog bewaard gebleven, evenals op de punt een achthoekige verdedigingstoren met prachtig uitzicht over het kristalheldere water van de zee rondom. Verder zijn er binnen de muren van dit 400 meter lange kasteel nog herinneringen aan de Ottomanen: een deel van een moskee en Turkse baden. Verder nog een klein Orthodox kerkje. Na deze leuke bezichtiging gaan we lunchen op het terrasje van restaurant Thalassa, waar ze eindelijk moussaka hebben. Hiernaar hebben we al lang gezocht, maar iedere keer niet kunnen vinden. We eten typisch Grieks. Vooraf Saganaki (gebakken kaas)en gebakken aubergines, daarna de moussaka. Met een halve liter bier en een karafje wijn voor €25,00. Bij het afrekenen willen ze nog een bier en een wijn komen brengen, maar dat is voor ons teveel van het goede, maar heel lief. We krijgen wel 2 ijsjes mee.

Dag 28 Methoni – Petalidi    51 km   4 okt

We rijden langs de bergachtige zuidkust met veel bossen en olijfbomen en mooie vergezichten op de eilandjes voor de kust. We slaan Koroni over, omdat we daar al een paar keer geweest zijn, maar zeker de moeite waard is. We rijden over de smalle kustweg door leuke dorpjes en overal weer olijfbomen, maar ook prachtige oleanders en bougainville. We overnachten bij het haventje van Petalidi, een gratis plek, aan het strand bij een barretje. Eerst even lekker zwemmen en daarna wandelen we naar het dorp, ongeveer een kilometer. Er zijn wat terrasjes langs het water, waar we een biertje drinken, maar ook rondom het plein met het mooie kerkje. Daar zijn ook aardig wat winkeltjes. Het is er nu erg rustig.

Dag 29 Petalidi – Stoupa    80 km   5 okt

Weer een leuke rit door kleine dorpjes. Overal langs de weg stalletjes waar men sinaasappels verkoopt. In een buitenwijk van Kalamata zien we een Lidl en gaan weer wat boodschappen inslaan. Na de grote stad Kalamata rijden we de bergen in, een prachtige tocht door dit beboste gebied. Af en toe even stoppen om te genieten van het uitzicht. We gaan naar camping Kalogria in Stoupa en vinden weer een mooi plekje, ditmaal onder eucalyptusbomen. Even wat klusjes doen en mijn fiets heeft een lekke band, die Dick zo geplakt heeft. Daarna wandelen we naar het centrum, wat eigenlijk bestaat uit restaurantjes, terrasjes en winkeltjes aan een mooie baai. Ook is er een zandstrand, wat met deze temperatuur druk bezet is. Het is nog steeds rond de 26 graden. We zijn nu 4 weken onderweg en hebben, op anderhalve dag regen na, prachtig weer gehad. De rest van de middag lekker luieren. Morgen gaan we fietsen.

Dag 30 Stoupa   6 okt

We blijven hier nog een dag. Ik maak een wandeling naar de bakker en een rondje door het dorp. Daarna pakken we de fietsen en rijden over een van de weinige echte fietspaden in Griekenland naar het 5 km verder gelegen Aghios Nikolaos. Het pad loopt langs de rotsachtige kust met mooie baaitjes en plantengroei. Wat hellende stukken, maar we hebben e-bikes. Aghios Nikolaos is een klein dorpje met een pittoresk vissershaventje. We wandelen wat rond en nemen een biertje op een van de terrasjes aan de haven. Eventueel kan je nog verder fietsen naar het 3 km verder gelegen Aghios Dimitrios, maar daar is niet zoveel te doen. Dus fietsen we weer terug naar de camping en genieten van de rust op ons mooie plekje.

Dag 31 Stoupa – Gythio    65 km   7 okt

Vandaag een schitterende route hoog over de bergen naar het zuiden met prachtige vergezichten op de kust. We passeren leuke, kleine dorpjes en veel mooie, oude Byzantijnse kerkjes. Dan volgt een mooie afdaling naar de baai van Neo Itylo, waar we gaan lunchen op de camperplaats aan zee. Hier hebben we in 2008 een keer overnacht, een mooi plekje. We rijden vandaag nog een stukje verder naar camping Mani Beach vlakbij Gythio, gelegen aan een prachtig strand. Lekker in de zon gezeten, even over het strand gewandeld en genoten van de lieve poesjes die we natuurlijk eten gaven. Restaurantjes op en naast de camping helaas gesloten.

Dag 32 Gythio – Plaka   94 km   8 okt

Het heeft vannacht hard geregend, maar vandaag blijft het droog, deels zonnig en deels wolkenvelden, 24 graden. We gaan vandaag weer verder, stoppen nog even in Gythio bij de groenten- en fruitmarkt en halen daar lekkere druiven. De rit gaat dan eerst een heel stuk langs de kust met mooie vergezichten en vandaag helemaal door de wilde zee. Het uitzicht op het oude scheepswrak is altijd leuk, er is daar ook een camperplaats, waar we al eens eerder hebben overnacht. Wanneer we verder het binnenland inrijden, zien we eerst enorme vlaktes met sinaasappelbomen en daarna alleen nog maar olijfbomen. We passeren wat dorpjes, waar we eerst wat vers brood halen bij de bakker, wat we even verderop op een mooi plekje langs de weg, opeten. Daarna gaan we de het Parnonas-gebergte in met mooie bossen. We rijden door het leuke bergdorpje Kosmas met zijn nauwe straatjes en het pleintje met terrasjes onder de enorme platanen op 1140 meter hoogte. Daarna een afdaling met haarspeldbochten en uitzicht op prachtige rotsen met daarbovenop het Eloni-klooster, gebouwd rond 1600. We volgen de uitgesleten rivierbedding van de Dafnon tot aan Leonidio en rijden naar de vlakbij gelegen camping in Plaka, waar we nog net een klein plekje vinden, want het is erg druk. ‘s Avonds lopen we naar het vlakbij gelegen vissershaventje en eten op het terras bij Michael & Margaret.

Dag 33 Plaka – Nafplio   86 km    9 okt

We wilden eerst langer blijven op deze camping, maar vinden het hier veel te druk. We rijden noordwaarts via de hooggelegen kustroute met prachtige vergezichten op rotsen, haventjes, baaien, dorpjes, wat oude molens en viskwekerijen. In Nafplio aangekomen doen we eerst weer wat boodschappen bij de Lidl en rijden daarna naar de grote parkeerplaats bij de haven, waar overnachten wordt gedoogd. We staan naast een Nederlands vrachtschip waar men met enorme kranen delen van windmolens uit het ruim aan het lossen is. Heel interessant om te zien. Later in de middag wandelen we langs de jachthaven naar het centrum. Er ligt ook een enorm zeilschip, een moderne driemaster, de Maltese Falcon, van 90 miljoen euro, ontworpen door de Nederlander Dijksma. We willen over het mooie wandelpad rondom de rotspunt gaan lopen, maar dat is helaas afgesloten wegens vallende stenen. Jammer, want dit pad leidt langs de zee met mooie vergezichten en is begroeid met mooie planten en struiken en heel veel vijgcactussen. In plaats daarvan lopen we het centrum in, maar het begint helaas te regenen. We zoeken een schuilplaats op een overdekt terras en drinken wat. Het houdt helaas niet op met regenen en gelukkig komt er een paraplu-verkoper langs en voor 10 euro kopen we er een, want we hebben niets bij ons. We lopen nog even door de leuke, nauwe straatjes met terrasjes, winkeltjes en mooie rode bougainville, maar dat is niet zo’n goed idee met deze regen, dus lopen we terug naar de camper. De zon gaat onder met mooie kleuren en vanuit de camper kijken we hoe de lichtjes aangaan in Nafplio. De Palamidi-vesting hoog boven de stad en het Bourtzi-kasteel op het eilandje zijn prachtig verlicht.

Dag 34 Nafplio – Akrata   122 km    10 okt

De zon schijnt nog als we wakker worden en we genieten nog even van het uitzicht over de haven, waar nu een cruiseschip ligt. In de verte boven de bergen hangen donkere wolken en het weerbericht voor het binnenland ziet er slecht uit. De hele dag harde wind en regen. We wilden de mooie route dwars door het bergachtige binnenland maken via Tripolis en Olympia, maar we wijzigen de planning. We rijden nu via Mycene en Korynthos langs eindeloze vlaktes met sinaasappelbomen en olijfbomen naar de noordkust van de Peloponnesos. Onderweg kopen we nog wat sinaasappels bij een van de vele stalletjes langs de weg. We nemen niet de autobaan langs de kust, maar de provinciale weg. Het eerste stuk gaat niet langs zee, maar door vele aan elkaar gebouwde dorpen. Even later wel langs zee met smalle stranden van rotsen of grind. Ook hier zijn de dorpen aan elkaar gebouwd. Een leuke route. We overnachten op de camping in Akrata en krijgen een mooi plekje aan zee. Het is de hele dag droog gebleven, af en toe zon, af en toe bewolkt. Warm genoeg om even lekker te gaan zwemmen op het schone grindstrand voor de camping.

Dag 35 Akrata – Katakolo   171 km   11 okt

We rijden verder langs de noordkust, nog even een mooi stuk, daarna een rommelig stuk met veel industrie bij de stad Egio en later Patras. We gaan vandaag naar Katakolo, een dorp waar cruiseschepen aanleggen. Je mag daar aan de haven staan waar je zicht hebt op de vissersbootjes en de cruiseschepen. Er ligt nu een cruiseschip, maar als we het dorp in wandelen, zijn de meeste winkeltjes en restaurantjes al gesloten. De toeristen zijn al aan boord en zodra dat het geval is, sluit bijna alles. Het dorp moet het hebben van de schepen. We gaan hier vandaag niet eten, de restaurantjes zijn hier vrij duur.

Dag 36 Katakolo – Kato Alyssos   94 km   12 okt

Als we wakker worden liggen er 2 nieuwe cruiseschepen en komt het vissersbootje wat voor onze camper lag, terug. We kijken toe hoe de visser de vissen uit het net haalt en meteen schoon maakt. Naast ons staat een visser met een paar lijnen te vissen en haalt er een grote octopus uit en later nog een kleinere en wat vis. Leuk om dit alles te bekijken. We rijden terug naar het noorden in de stromende regen en gaan 2 nachten naar camping Kato Alyssos. Het is een beetje dubbel, want de camping en bijbehorend strand zijn erg verwaarloosd, het sanitair is oud maar schoon, alles is wat primitief, maar de familie is erg vriendelijk en het eten in het restaurant is echt Grieks en heerlijk. Alleen heeft het hier de afgelopen dagen zo geregend dat er overal grote plassen staan en de grond verzadigd is. Daarom komen we helaas vast in de modder te zitten en kunnen geen kant meer uit. Gelukkig heeft de eigenaar een kleine tractor en hij haalt ons tot 2 keer toe uit de modder. We mogen nu op het pad parkeren. Het blijft regenen, dus kunnen we niet veel meer doen dan wat klusjes en relaxen. ‘s Avonds gaan we eten op het overdekte terras van het restaurant met prachtig uitzicht op de 1000 jaar oude olijfboom, de zee, de brug van Rio en Patras. En een mooie zonsondergang. Ze hebben hier heerlijke saganaki, gebakken kaas, en moussaka. Niet duur.

Dag 37 Kato Alyssos    13 okt

We blijven hier vandaag ook nog, helaas ook veel regen en af en toe een blauwe lucht. Is ook wel eens lekker, een dagje rustig aan doen. Mijn verslagen bijwerken, foto’s op de laptop zetten en lezen. ‘s Avonds toch weer de moussaka gegeten, de laatste in Griekenland want morgen gaan we met de boot naar Bari.

Dag 38 Kato Alyssos – Patras   21 km   14 okt

Gisteravond kregen we een NL-alert met een waarschuwing voor noodweer in Griekenland met kans op overstromingen. En inderdaad, om 05.30 uur begint het te stortregenen, hagelen en onweren. Dat duurt een paar uur, maar hier valt het gelukkig mee. We doen het lekker rustig aan, want we hoeven pas om 15.30 uur in Patras te zijn om in te checken. Maar om 11.30 uur rijden we langs de mooie kustweg, toch alvast naar de haven. Daar is vast meer te doen dan af te zitten wachten op de camping. En dat klopt. Na het inchecken bekijken we de drukte op het haventerrein en zien hoe jonge asielzoekers proberen onder vrachtwagens te klimmen. De vrachtwagenchauffeurs moeten goed opletten en jagen ze iedere keer weg. Dick toetert af en toe om ze opmerkzaam te maken als er weer een een poging doet. Ongelofelijk wat deze jongens er voor over hebben om Griekenland uit te komen. Later bij de douane worden de vrachtwagens goed gecontroleerd en ook bij ons moeten ze in de camper kijken. Daarna kunnen we aan boord van de Superfast 1, helaas niet op het open dek waar we in onze eigen camper kunnen slapen, dat was vol. Dus we krijgen een hut. We drinken nog wat in de bar, nemen nog een kijkje buiten op het dek, maar het is regenachtig en koud. We gaan vroeg naar bed.

Dag 39 Bari – Alberobello   77 km   15 okt

Wat heeft het gestormd vannacht. We lagen te rollen in ons bed, dus weinig geslapen. Later bleek dit het noodweer te zijn op Korfoe, waar alles overstroomd was, en waar we toen langs voeren. Gelukkig hebben we toch nog een beetje kunnen slapen. De ontscheping in Bari is een chaos, echt op zijn Grieks, maar uiteindelijk kunnen we op weg naar Alberobello. Weinig verschil met Griekenland op het eerste gezicht. De wegen zijn ook slecht, de rotzooi langs de weg is hier misschien nog wel erger en de rijstijl van de Italianen is erbarmelijk. We waren al eerder in Alberobello, maar het is zo’n leuk dorp en de camperplaats is prima. Het stadje is bekend vanwege de trulli, witte huisjes met een kegelvormig dak. Vele daken zijn versierd met religieuze of symbolische symbolen die het kwaad buiten de deur moest houden. Veel huisjes worden nog bewoond, maar vele zijn nu in gebruik als winkeltje, restaurant of bed and breakfast. Helaas is het regenachtig, maar dat weerhoudt mij niet om op mijn gemak dit wonderbaarlijke stadje rond te wandelen.

Dag 40 Alberobello – Otranto   196 km    16 okt

We rijden vandaag eerst naar de kust via een mooie afdaling naar Monopoli. We parkeren de camper op een gratis camperplaats en wandelen dan naar het centrum. Het oude centrum ligt rondom het oude vissershaventje en heeft smalle straatjes met witte huizen, kerkjes en een kasteel. Het mooist is het haventje naast de oude stadsmuur. Kleine, kleurrijke vissersbootjes langs de kade en toevallig is er net een boot binnengekomen, waar de vissen uit het net gehaald worden. Een grote vangst. Op een wat kleiner bootje stopt een visser zijn garnalen in bakjes. In de straatjes hangt overal de was buiten en er zijn veel kleine restaurantjes en terrasjes. Een leuk stadje. Daarna rijden we naar het zuiden, het laatste deel langs de mooie kust met rotsen en grotten en 2 meertjes, Alimini-meertjes. We verbazen ons over de uitgestrekte olijfgaarden, waarvan de bomen dood zijn of ernstig aangetast. Na zoeken op internet blijkt dat de oorzaak een gevaarlijke bacterie is, die 60 miljoen bomen in Apulië heeft aangetast. Vreselijk, er is niets aan te doen. We overnachten op de camperplaats in Otranto, een prachtig plekje vlakbij het oude centrum. Ik ga eerst de 5 km lange wandeling maken naar een meertje wat gelegen is in een voormalig bauxietwinningsgebied. Het blauwe water steekt mooi af tegen de rode rotsen en rode aarde. De terugweg gaat langs de kust. Erg mooi. Tegen zonsondergang lopen we naar het vlakbij gelegen oude centrum van Otranto, langs het enorme kasteel en over de stadsmuren. Leuke nauwe straatjes met ook hier weer witte huizen, winkeltjes en restaurantjes. Een mooie kathedraal, stadspoorten en een prachtig uitzicht over de zee.

Dag 41 Otranto – Gallipoli   108 km   17 okt

We gaan weer verder, ondanks dat je hier best wel langere tijd zou kunnen verblijven. Je kunt heel goed fietsen hier langs de kust en naar de meertjes. Maar we moeten nu onderhand meer naar het noorden, huiswaarts, alhoewel we nog een paar weken hebben. De kustweg naar Gallipoli is schitterend, een smalle weg over de heuvels met veel rotsen en grotten en leidt door leuke dorpjes. Het is zondag en mooi weer, dus de Italianen zijn zelf een dagje uit. Daardoor is er nergens een parkeerplaats te vinden om deze leuke dorpjes te bezoeken, jammer. Overal langs de route mooie planten en bloemen en veel vijgcactussen. We overnachten op camping La Masseria, vlakbij Gallipoli. Een massale camping waar nu al veel overwinteraars staan, eigenlijk niets voor ons, maar de beste optie om Gallipoli te bezoeken. Er rijdt namelijk ieder half uur een gratis shuttle-busje naar het centrum. Het busje zet ons af vlakbij het schiereiland waarop zich het oude centrum bevindt tussen stadsmuren. Er is een mooie vissershaven en ook een zandstrand. Smalle straatjes leiden door het gezellige centrum met veel winkeltjes en terrasjes. De mooie kathedraal staat helaas in de steigers. We drinken wat op een terrasje en nemen daarna het busje weer terug naar de camping.

Dag 42 Gallipoli – Matera    196 km    18 okt

We willen de kustweg noordwaarts volgen naar Tarento, maar deze weg loopt niet vlak langs zee zoals gisteren en is vlak. Bovendien is het een slechte weg, dus rijden we via de hoofdroute. Na Tarento zien we al meteen veranderingen op de weg langs de kust. Een vruchtbaar gebied met veel fruitbomen, groente en graan. De olijfbomen zijn hier wel gezond en er ligt geen vuilnis langs de weg. Daarna gaan we landinwaarts door een heuvelachtig gebied met alleen maar graanvelden, nu kaal omdat alles al geoogst is. We overnachten vandaag op agriturismo Masseria del Pantaleone net buiten Matera. Ook vanaf hier kan je met een busje naar het centrum, wat we dan ook doen om 16.00 uur. Matera is een unieke stad, beroemd vanwege de Sassi, grotwoningen. Vanaf de Middeleeuwen woonde de bevolking hier met hun gezin en hun dieren. Ook werden er tientallen kerkjes uitgehakt in de rotsen. In de jaren 50 van de vorige eeuw werd het bewonen van de grotten verboden wegens de erbarmelijke omstandigheden waarin de mensen leefden, zonder water en elektriciteit, op kleine oppervlakten met dieren samen. De stad werd een spookstad, maar in de jaren 90 werd er begonnen met de renovatie. Veel grotwoningen zijn nu winkeltjes en restaurantjes. Het is een uitdagende wandeling door de stad met veel klimmen, maar beslist de moeite waard.

Dag 43 Matera – Gambatesa   230 km   19 okt

De rit naar het noorden vandaag gaat langs glooiende heuvels, nu kaal omdat het graan al geoogst is. De restanten zijn verbrand, zodat er zwarte strepen zichtbaar zijn. De boeren zijn druk met het omploegen van het land, wat af en toe best wel moeilijk zal zijn met de steile akkers. Opvallend zijn de vele huizen op het land, die allemaal leeg staan. In Lavello gaan we even wat boodschappen doen en daarna worden de heuvels hoger en zien we mooie dorpen en stadjes op de toppen van de heuvels of tegen de hellingen aan, gedomineerd door een kasteel en of kerk. We overnachten vandaag in Gambatesa, te bereiken via een slecht kronkelweggetje, op een hoogte van ruim 400 meter. Hier is een camperplaats met mooi uitzicht. We wandelen het dorp in en maken een praatje met een oud mannetje, die ons vertelt wat er allemaal te zien is in het historische centrum. Er is een kasteel en een kerk, maar het mooiste is het plein daartussen met prachtig uitzicht over de bergen en het Occhito stuwmeer in de verte. Verder stelt het dorp niet zoveel voor. Er is een bar en een pizzeria, beide verstopt achter plastic vliegengordijnen. Een oude, roestige tank dient als monument voor de gevallen soldaten.

Dag 44 Gambatesa – Anversa degli Abruzzi   185 km  20 okt

Heerlijk rustig geslapen in dit stille dorp. We rijden weer langzaam via dezelfde slechte weg naar beneden en vervolgens richting Campobasso. In Bojano verdwalen we een beetje op zoek naar de Lidl en na 3 keer vragen lukt het uiteindelijk. Daarna rijden we de bergen in van het Nationaal Park de Abruzzen. Hoge, beboste bergen met dorpen en stadjes op de heuveltoppen. We kiezen voor een route binnendoor via een bergpas, waarbij we bij de afdaling mooi uitzicht hebben op het bergdorp Barrea en het gelijknamige meer. Het is nu extra mooi door de prachtige herfstkleuren. De smalle weg gaat vervolgens over een 1600 meter hoge pas en langs het dorp Scanno en het meer van Scanno. Veel haarspeldbochten en enkele smalle tunneltjes, maar goed te rijden en oh zo mooi. We zien diverse waarschuwingsborden om rekening te houden met overstekende beren. Er leven inderdaad nog een aantal beren in de Abruzzen. Het laatste stuk gaat boven en door de kloof van het riviertje de Sagitario. We overnachten op de camperplaats van Anversa degli Abruzzi, een mooi plekje te midden van de bergen. Het is heerlijk weer, dus eerst even buiten genieten. Ik ga de 5 kilometer lange wandeling maken langs het snelstromende riviertje door de prachtig begroeide kloof, een soort oerwoud met af en toe vlonders en langs watervalletjes. Ik heb wel even getwijfeld of ik alleen zou gaan wandelen, want op de camperplaats hing een instructie wat te doen als je een beer ontmoet.

Dag 45 Anversa degli Abruzzi – Bolsena   226 km  21 okt

We rijden via een betere en mooie weg met veel tunneltjes door het dal van de rivier de Salto. Dan verder via Rieti, Terni en Viterbo naar het meer van Bolsena. We overnachten op de camperplaats in Bolsena, mooi gelegen in een olijfgaard aan het meer met een strandje. Het is erg bewolkt, maar droog en 19 graden. Later wandelen we langs het meer naar het dorp. Het historische centrum ligt op een heuvel, gedomineerd door een mooi kasteel, te bereiken via steile, nauwe straatjes. Het dorp is mooi gerestaureerd en de bewoners maken het gezellig met heel veel potten met planten. We waren hier eerder in de zomer van 2006, het was toen erg gezellig met veel terrasjes en restaurantjes, maar nu in het naseizoen is er niet veel te doen. Maar het blijft een mooi plekje.

Dag 46 Bolsena – Orvieto    22 km    22 okt

Vanaf het meer rijden we omhoog met onderweg mooi uitzicht over Bolsena en het meer. Na 20 km zien we de stad Orvieto al in de verte, gelegen op een 300 meter hoge rots, een prachtig gezicht. We doen nog even wat boodschappen en rijden dan naar de camperplaats van Orvieto Salo. Deze heeft mooie, ruime plaatsen en ligt vlak naast de Funiculare, een kabeltrein die je naar Orvieto brengt. Het nadeel is dat de camperplaats tussen 2 spoorlijnen ligt, dus wel lawaai. Maar wij vinden het niet erg, we zijn thuis treinlawaai gewend. Maar we zijn verbaasd over het grote aantal hogesnelheidstreinen dat langs rijdt, overdag wel iedere 10 minuten. Maar wel interessant als oud-NS Internationaal-medewerker. Later in de middag kopen we kaartjes voor de funiculare, €2,60 retour p.p. en binnen 5 minuten zijn we boven. Het centrum ligt op 500 meter en bestaat uit leuke straatjes, mooie, oude gebouwen en veel kerkjes. Hoogtepunt is de Duomo, de kathedraal, schitterend van buiten en van binnen (€5,00 entree). Binnen prachtige muur-en plafondschilderingen en van buiten mooi gedecoreerd met beeldhouwwerk en mozaïeken. We drinken wat op een terrasje en wandelen door de gezellige straatjes. Heel veel keramiek- en leerwinkeltjes. Terug bij het kabeltreinstation lopen we nog even naar het fort, van waar je een mooi uitzicht hebt over de omgeving.

Dag 47 Orvieto – Fiorano Modenese   315 km   23 okt

Even contact gehad met onze zoon. Door werk, de verbouwing en de twee kleintjes hebben ze het erg druk. Ze zouden het fijn vinden als we wat eerder naar huis komen, zodat we wat kunnen helpen of oppassen. We kunnen dan zolang op een camperplaats in de buurt van Boxtel overnachten. Dus nemen we vandaag de autobaan om een flink stuk op te schieten. We laten dan wel Toscane schieten, maar we zijn daar al vaker geweest. Wel een beetje lastig om een goede camperplaats te vinden, maar uiteindelijk kiezen we voor Fiorano Modenese. Voor liefhebbers in de nabijheid van de Ferrari-fabrieken, het Ferrari-museum en het testcircuit Maranello. Het centrum van de stad ligt 2 kilometer verder, maar lijkt ons niet zo interessant en we hebben vandaag geen zin om te wandelen. De camperplaats is eigendom van de plaatselijke camperclub, is gratis, je betaalt alleen voor stroom en het legen van de wc. Een oud mannetje komt even later langs om heel veel folders te brengen met informatie over de stad en de omgeving.

Dag 48 Fiorano Modenese – Lasize    129 km    24 okt

Ook vandaag maar weer autobaan zodat we bijtijds aan het Gardameer aankomen. Eigenlijk hadden we gezegd nooit meer naar het Gardameer te gaan, omdat we al twee keer eerder daar waren en het een gigantische drukte was met overvolle campings. Nu, eind oktober, gaan we het toch weer een keer proberen. We kiezen voor Lasize, de gemeentelijke camping. Wel druk, maar we vinden nog een mooi plaatsje. De camping ligt naast het prachtig ommuurde centrum en de promenade. Het is zondag vandaag en mooi weer, dus is het erg druk met Italianen die een dagje uit zijn. Maar het is wel gezellig. We wandelen op ons gemak door de vele smalle straatjes met leuke winkeltjes en veel restaurantjes en terrasjes. We lunchen in een binnentuin, eindelijk een pizza!

Dag 49 Lazise    25 okt

We blijven hier nog een dag. Het is mooi weer, een beetje fris, maar zonnig. We pakken de fietsen en rijden via het fietspad langs het meer naar Bardolino. Ook een leuk stadje met een haventje, straatjes met winkeltjes en veel restaurantjes en terrasjes. We drinken een lekkere Spritz op een terras in het zonnetje en fietsen daarna weer terug. Een tochtje van 10 kilometer. Ik ga nog een fietstochtje maken naar Peschiera, maar het fietspad heeft wel wat hindernissen. Een paar stukken door het mulle zand van het strand, stukken met rotsen, het fietspad wat ineens ophoudt en waar je je fiets 1 meter naar beneden moet tillen. In Peschiera moet je een heel stuk over de gewone weg met druk verkeer. Maar het uitzicht onderweg maakt veel goed. 20 kilometer gereden. ’s Avonds lopen we weer naar het centrum van Lazise, halen een puntzak frites en bekijken de zonsondergang vanaf een bankje langs het meer. Daarna op een terras nog een lekkere ijscoupe.

Dag 50 Lazise – Sankt Valentin auf der Haide  245 km   26 okt

We rijden eerst binnendoor langs het mooie Gardameer, nu goed te doen in het naseizoen. In de zomer is het één grote file. Daarna nemen we de autobaan door de mooie Dolomieten naar Bolzano. Daarna de gewone weg door het Venosta-dal, omringd door bergen en een en al appelboomgaarden. De meeste appels zijn al geplukt, alleen de rode soorten zijn hier en daar nog te zien. We hebben hier eerder in april/mei gereden en dan is het één zee van roze bloesem, heel mooi. We overnachten op camping Zum See in Sankt Valentin auf der Heide, of op zijn Italiaans San Valentinalla Muta aan de Haidersee. Even later maken we de wandeling rondom het meer, 5 km. Het pad aan de oostkant gaat direct langs het meer, de westkant over een pad boven het meer. Mooi uitzicht op de omringende bergen en in de verte de sneeuw van het Stelvio-gebied.

Dag 51 Sankt Valentin auf der Haide – Heiterwang   132 km   27 okt

Het heeft gevroren vannacht, het is ijskoud als we opstaan, maar het blijkt dat we op 1450 meter hoogte staan.  Maar met de kachel voluit en het zonnetje op de camper wordt het al gauw aangenaam. We rijden langs de Reschensee, die bijna helemaal droog staat. Het heeft hier vast lang niet geregend, want gisteren waren de boeren volop de appelboomgaarden aan het beregenen. Naar de Reschenpas op 1504 meter hoogte is maar een klein stukje, want we zaten natuurlijk al hoog vannacht. De afdaling in Oostenrijk is erg mooi, vooral nu met de herfstkleuren. We rijden door het Oberinntal, met de voor ons zo bekende dorpjes Ried en Prutz en doen daar nog even boodschappen. We hebben geen vignet gekocht, omdat we zonder tol naar Duitsland kunnen rijden als we de tunnel bij Landeck maar vermijden. Zul je net zien dat de gewone route naar Landeck is afgesloten en dat we wel door de tunnel moeten. Maar we nemen aan dat er dan geen tol betaald hoeft te worden. Geen politie gezien. Op een van onze vorige reizen waren we per ongeluk in de tunnel terechtgekomen en kregen we een boete van €120,00. We nemen de Bundesstrasse richting Imst en vervolgens de Fernpass. Altijd een mooie route. We overnachten vandaag op de camperplaats Sunna Wirt in Heiterwang, een voormalig agrarisch bedrijf, nu camperplaats en restaurant. Het ligt prachtig tussen de bergen en op 1 kilometer afstand van de Heiterwanger See. Het is 14 graden hier op 950 meter hoogte, maar door de zon kunnen we toch lekker buiten zitten. Ik ga de wandeling maken rondom het meer, 10 km vanaf de camperplaats. Het is er schitterend, echt genieten. Het blauw-groene water is net een spiegel en de bergen worden er prachtig in weerspiegeld. Het pad aan de linkerkant gaat wat omhoog en omlaag en heeft veel boomwortels, de rechterkant is helemaal vlak. Aan het eind van het meer is een doorgang naar de Plansee.
‘s Avonds gaan we eten in het leuke restaurantje, echt Oostenrijks met veel hout en Tiroler muziek. Het beheerdersechtpaar is zeer gastvrij en vriendelijk en heeft plezier in het werk. We eten een lekkere schnitzel en krijgen nog een schnapps van het huis na afloop.

Dag 52 Heiterwang – St. Goar   483 km   28 okt

Vandaag alleen maar autobaan met helaas veel bouwwerkzaamheden en files. Omdat we niet zo goed weten waar te overnachten, rijden we maar in een stuk door naar het ons bekende St. Goar, camping Loreleyblick. Na de lange afstand vandaag blijven we hier 2 dagen. We vinden een mooi plekje aan de Rijn, altijd leuk om het scheepvaartverkeer te bekijken. Helaas is het regenachtig en koud. ’s Avonds gaan we eten in het bij de camping behorende restaurant aan de overkant van de weg.

Dag 53 St. Goar – Boxtel   314 km    29 okt

Als we opstaan, stormt en regent het. We besluiten om dan maar vandaag naar huis te rijden. Omdat onze zoon nog steeds in ons huis woont, gaan we een tijdje op de camperplaats Dennenoord in Boxtel staan. Voor ons natuurlijk heel bekend, maar voor diegenen die interesse hebben, vlakbij het prachtige bos- en vennengebied de Kampina. Hier is het heerlijk wandelen en fietsen en je bent vlakbij Boxtel en Oisterwijk.