Rondje Oost- en Midden Zwitserland 2019

Dag 1 Boxtel – Esneux – 12 september – 160 km

Ik moet nog een halve dag werken, maar daarna vertrekken we om alvast een kleine afstand af te leggen. We hebben ruim 2 weken vakantie en het doel is Zwitserland. We hebben van tevoren wel gekeken hoe het weer zou worden, maar dat ziet er goed uit voor de komende week. We willen een aantal bergpassen gaan rijden in en rondom Zwitserland en als het dan regent of mistig is, heb je daar niet zo veel aan. We rijden vandaag tot net onder Luik en overnachten op de camperplaats van Esneux, aan het riviertje de Ourthe. Langs de Ourthe wat gezellige terrasjes en restaurantjes en in het centrum wat winkels. Het oudste gedeelte ligt op een rots met bovenop een kasteeltje en de kerk, te bereiken via steile trappen. Verder zijn er vele wandelmogelijkheden in de mooie heuvelachtige omgeving.

Dag 2 Esneux – Riquewihr – 13 september – 425 km

Via de autobaan vandaag om snel op te kunnen schieten richting Zwitserland. Bij Metz-Noord nemen we de autobaan richting de Elzas. Bij Saverne rijden we een stuk binnendoor langs een gedeelte van de mooie Route des Vins, een 180 km lange route dwars door de heuvels met wijngaarden en leuke wijndorpjes met vakwerkhuizen en veel bloemen. Er wordt nu volop geoogst en de tractoren rijden af en aan met aanhangwagens vol tonnen met druiven. Veel wordt nog handmatig geplukt. We overnachten op de camping in Riquewihr, waar we nog net een van de laatste plaatsen bemachtigen, het is overal nog zo druk. Het is ook vandaag 25 graden en we relaxen eerst lekker buiten onder de bomen. Later wandelen we de 1,5 kilometer naar het centrum van Riquewihr, een prachtig stadje met mooie gekleurde vakwerkhuizen, veel fonteinen en bronnen, leuke winkeltjes en overal bloemen. Grote delen van de stadsmuren en stadspoorten zijn nog bewaard gebleven. We drinken wat op een leuk terrasje in de hoofdstraat en genieten van het mooie uitzicht. ‘s Avonds kunnen we nog tot laat buiten zitten.

Dag 3 Riquewihr – Laufen – 14 september – 209 km

Nog een klein stukje Route des Vins en dan nemen we de autobaan richting Zwitserland. Omdat we de watervallen van Schaffhausen willen bezoeken, stuurt Tomtom ons via het Zwarte Woud in Duitsland, omdat dit sneller is dan via Basel. Van Freiburg gaat de route dwars door het Hochschwarzwald, het mooiste deel van het Zwarte Woud langs o.a. Titisee. Bij de Zwitserse grens aangekomen kopen we eerst een vignet en rijden dan meteen naar Laufen, waar de watervallen eigenlijk liggen, maar ze worden altijd de watervallen van Schaffhausen genoemd. We rijden naar de parkeerplaats bij het kasteel Laufen, waar je ook gratis mag overnachten. Het staat er stampvol, maar we boffen, want als we een paar rondjes hebben gereden, roept een andere camperaar ons en vertelt dat hij zo weggaat. Een mooi plekje, zodat we besluiten om hier vannacht ook te blijven. We kopen de toegangskaarten voor de waterval à €5,00 p.p. en lopen via het kasteel en 300 traptreden naar beneden. De waterval is 150 meter breed en 23 meter hoog. Onderweg overal mooie uitzichtpunten en beneden zie je het woeste water vlak langs je heen stromen. Er is ook een lift om naar boven te gaan, maar dapper gaan we toch met de trappen. Aan de andere kant van de Rijn zijn ook mooie uitzichtpunten en kijk je op het kasteel Laufen waar we nu zijn. Dick gaat naar de camper en ik maak de wandeling over het voetpad over de spoorbrug naar de andere kant van de Rijn via een mooi bosrijk pad naar beneden. Inderdaad vanaf hier ook een schitterend uitzicht vanaf een soort promenade met bankjes en een parkje. De terugweg telt weer 268 treden omhoog, oei! Moe, maar voldaan kom ik bezweet weer terug bij de camper. De avond wordt langzamerhand rustiger als alle dagjesmensen naar huis gaan.

Dag 4 Laufen – Buchs – 15 september – 144 km

Goed geslapen vannacht. Eerst koffie en ontbijt terwijl we de eerste dagjesmensen alweer aan zien komen. Het is nog een beetje heiïg, maar het wordt weer mooi weer vandaag. Om 09.30 uur rijden we voor een tussenstop naar het verderop gelegen Stein am Rhein, waarvan gezegd wordt dat dit een van de mooiste dorpjes van Zwitserland is. We parkeren de camper bij het Stadspark (je mag hier ook overnachten) en lopen via de mooie promenade langs de Rijn naar het stadje. Het water in de Rijn is heel helder en we zien grote forellen zwemmen. Langs het water diverse gezellige terrasjes en restaurantjes en een aanlegsteiger, van waar je een boottochtje kunt boeken over de Rijn. Daarna wandelen we door de mooie straatjes met Middeleeuwse huizen met prachtige schilderingen en mooie gevels. Veel fonteinen en waterbronnen en leuke winkeltjes. De omgeving heeft veel heuvels met wijngaarden en bovenop ligt een mooi kasteel. Na deze leuke tussenstop rijden we verder langs de Rijn die verderop overgaat in de Bodensee. Helaas gaat de weg niet helemaal langs het meer, maar af en toe wel en passeren we leuke dorpen en stadjes zoals Romanshorn en Rorschach. Daarna gaan we dwars door het mooie, heuvelachtige Appenzellerland naar Buchs, waar we overnachten op camping Werdenberg, een leuke, kleine camping in een mooi stadsdeel van Buchs. De prijs is niet mis, €42,00 maar dat is heel vaak zo in Zwitserland. Maar ja, dat weet je van tevoren als je naar Zwitserland gaat. We proberen een beetje af te wisselen, soms een camperplaats, soms een camping, maar er zijn niet heel veel camperplaatsen hier. We gaan eerst lekker buiten zitten, genieten van het mooie weer en van een drankje. Daarna wandelen we naar het vlakbij gelegen meertje met mooi uitzicht op het kasteel Werdenberg. Aan de voet van het kasteel ligt het kleinste stadje van Zwitserland, Werdenberg, met 35 huizen en 90 inwoners. De oude huizen zijn grotendeels van hout met mooie luiken, schilderingen, spreuken en andere versieringen. Net een klein openluchtmuseum. We klimmen de trappen op naar het kasteel, van waar je een prachtig uitzicht hebt op het meertje, de wijngaarden, Buchs en de hoge bergen in de omgeving. Langs de andere kant van het meertje lopen we weer terug. Een leuke wandeling.

Dag 5 Buchs-San Valentino alla Muta – 16 september – 160 km

We beginnen de rit van vandaag met een tocht door het dwergstaatje Liechtenstein, langs Schaan en Vaduz, dat wordt gedomineerd door een prachtig kasteel. We zijn jaren geleden al eens in Vaduz geweest, heeft wel een aardig centrum, maar er is verder niet veel te zien. Via Triesen komen we weer in Zwitserland aan. We gaan richting Davos en het landschap wordt steeds mooier. In Davos waren we ook al eerder, waar we hebben genoten van alle bergbanen en kabelbanen, die gratis waren met de Sommerkarte, die we gratis bij het campingverblijf kregen. Een prachtige omgeving. Na Davos gaat het langzaam omhoog met haardspeldbochten naar de 2380 meter hoge Flüela-pas, waar we parkeren om te lunchen en voor een wandelingetje naar de 2 kleine meertjes. Ook de afdaling is weer erg mooi, de pas is makkelijk te rijden. Na Susch rijden we langs het mooie riviertje de Inn en passeren Scuol, waar we lang geleden een week hebben doorgebracht in een appartement, toen we nog geen camper of caravan hadden. Een prachtige omgeving. We vervolgen de weg en komen aan bij de 1455 meter hoge Reschenpas in Oostenrijk bij Nauders, een klein stukje Oostenrijk voordat we in Italië aankomen bij de Reschensee. Hier zien we weer de beroemde kerktoren boven het water van het meer uitsteken, als herinnnering aan het dorp wat onder water is verdwenen voor het aanleggen van een stuwmeer. Even verderop ligt een tweede meer, de Haidersee. Hier ligt het dorp San Valentino alla Muta, waar we om 14.00 uur aankomen en overnachten op de camperplaats. Het dorp ligt prachtig aan het meer, tussen hoge bergen en aan de andere kant van het meer uitzicht op het Stelvio-massief met de eeuwige sneeuw. Er is een mooi wandelpad rondom het meer, 5 km. We maken een wandeling door het dorp en kijken even bij de kabelbaan. Deze gaat naar een hoogte van 2100 meter, enkeltje € 12,00. Ik informeer hoe lang de wandeling naar beneden is, anderhalf uur. Dat is goed te doen, dus ik koop voor mezelf een enkeltje. Nog even goede schoenen aandoen, water en fototoestel inpakken en even later zit ik in de gondel omhoog met prachtig uitzicht over het dorp, de omringende bergen en de 2 meren. Schitterend. De wandeling omlaag is goed te doen, door de bossen met mooie vergezichten, eekhoorntjes die over de weg springen en veel paddenstoelen. Je kunt ook voor € 10,00 een step huren en zo naar beneden rijden, ziet er erg leuk uit.

Dag 6 San Valentino alla Muta – S-Chanf – 17 september – 112 km

We hebben geen haast, dus ik maak nog de 5 km lange wandeling rond de Haidersee. Het pad langs de oostkant gaat direct langs het meer, aan de westkant loop je door de bossen iets boven het meer. Aan de noord- en zuidkant liggen biotopen, waar je over houten vlonders door de moerassen loopt en waar borden staan met informatie over de flora en fauna, erg mooi. Daarna vertrekken we naar de Stelvio-pas, die hebben we nog nooit gereden. Schijnt erg mooi te zijn, maar ook een uitdaging. 48 haarspeldbochten aan de oostkant en 40 aan de westkant. Maar geen probleem voor Dick als ervaren chauffeur. Het is een prachtige rit met uitzicht op de toppen met eeuwige sneeuw. De pashoogte ligt op 2758 meter hoogte en we stoppen hier om te eten en wat rond te wandelen. Het is druk hier, want je kunt hier in de zomer skiën. Er zijn diverse souvenirwinkeltjes, bratwurstkraampjes en een restaurant. Je mag hier ook gratis overnachten, maar dat is wel erg koud ‘s nachts. Helaas blijkt de Stelviopas richting Bormio, ons einddoel, afgesloten te zijn tot 18.00 uur. Daar kunnen we niet op wachten dus gaan we informeren of de Umbrail-pas richting Zwitserland te doen is met een camper, omdat deze als een wit weggetje op de kaart staat. Volgens de Bratwurst-verkoper is dat geen enkel probleem, dus nemen we deze weg weer terug Zwitserland in, ook een erg mooie pas. Daarna rijden we door het mooie Val Müstair dwars door het Nationale Park van Zwitserland en overnachten op de camping in S- Chanf, mooi gelegen aan de wild stromende Inn.

Dag 7 S-Chanf – Piuro – 18 september – 163 km

Vandaag gaan we de Bernina Pas rijden, weer zo’n schitterende route met uitzicht op toppen met eeuwige sneeuw en gletsjers en boven een mooi stuwmeer op 2328 meter. De afdaling gaat naar Poschiavo, gelegen aan een mooi meer. Aan het eind van de 56 km lange pas ligt het Italiaanse Tirano. Daar nemen we de weg naar Chiavenna, een drukke weg langs een volgebouwd gebied, waar je overwegend 50 mag rijden en af en toe 70. De bergen aan weerszijden zijn wel heel mooi, begroeid met wijnranken. We overnachten op camping Acquafraggia in Piuro, waar we een mooi plekje vinden met uitzicht op de waterval van Acquafraggia. Prachtig, dit is genieten in de zon met een drankje en zo’n uitzicht. Dick blijft op de camping en ik wandel naar de waterval om hem van dichtbij te bekijken. Er gaat een wandelroute naar de top van de waterval, die ga ik proberen. Ik red het tot het eerste uitzichtpunt halverwege, het is niet een echt wandelpad, maar klimmen en klauteren over stenen en rotsen met af en toe gelukkig wat touwen en relingen om je vast te houden. En best steil, en dat met deze hitte is best pittig. Het vervolg naar boven ziet er nog moeilijker uit, dus houd ik het voor gezien. Maar als ik op de terugweg een oudere man tegenkom, zegt deze dat het pad naar de top best meevalt. Ik laat me niet ompraten en kom bezweet en heet weer beneden aan. Ik wandel nog even naar het vlakbij gelegen boerendorpje San Abondio met zijn oude houten huizen en mooi kerkje.

Dag 8 Piuro – Breil – 19 september – 122 km

We beginnen vandaag met een tussenstop in Chiavenna en parkeren de camper op de gratis camperplaats. We lopen naar het historische centrum en bewonderen eerst het uitzicht vanaf de brug over de Mera op de oude huizen langs de rivier. Dan wandelen we door de gezellige straatjes waar de terrasjes om deze tijd al vol zitten en waar de Italianen gezellig op straat aan het praten zijn. Dit is de levendigheid van Italië, wat je in Zwitserland toch wel mist. Er zijn veel leuke winkeltjes. We nemen even een kijkje in de Santa Maria-kerk, van buiten niet zo mooi, van binnen prachtig met schilderingen. Aan het eind van de hoofdstraat een mooi kasteel met botanisch/archeologische tuinen. Een leuk stadje. We doen nog even boodschappen, het is hier immers veel goedkoper dan in Zwitserland. Daarna nemen we de Splügenpas om weer terug te gaan naar Zwitserland. Het is een van de moeilijker passen, maar is wel met een camper te berijden. Gelukkig is het niet druk en we rijden op ons gemak de vele haarspeldbochten en kleine tunneltjes. Even schrikken als er max 2.30 m staat bij de tunneltjes, maar dit betreft alleen de zijkanten en we kunnen er makkelijk onderdoor. Net voor de 2113 meter hoge pashoogte ligt een meer en het skidorp Montespluga, waar we stoppen om te lunchen. Maar het waait er erg hard en het is ijskoud. Daarna dalen we af en nemen een stuk autoweg om op te schieten. Ons doel is vandaag Breil, een mooi bergdorp vlak voor de Oberalp-pas. We overnachten op de camperplaats gelegen aan een klein meertje, bij de stoeltjeslift. Bij de € 25,00 voor de overnachting zit ook een gratis ritje met de stoeltjeslift en ondanks dat het fris is op deze hoogte, maken we hier even later graag gebruik van. Het is een mooi ritje met prachtig uitzicht op het dorp, het meertje, de bergen en onder ons de koeien. Boven zijn er diverse wandelingen te maken, maar na van het maken van foto’s en gezien te hebben dat het terras gesloten is, gaan we weer met de lift naar beneden. Het was de moeite waard. Ik maak nog een wandeling rondom het meertje en naar het dorp om geld te pinnen. Ook in dit dorp prachtige oude houten huizen met veel bloemen,

Dag 9 Breil – Innertkirchen – 20 september – 126 km

Vandaag staan er 3 bergpassen op het programma. We beginnen met de Oberalp-pas tot aan Andermatt, daarna de mooie Furka-pas waar we boven stoppen om te lunchen. Hier bevindt zich de Rhône-gletsjer, het begin van de rivier de Rhône, die via Frankrijk in de Middellandse Zee uitmondt. De gletsjer is al een heel stuk geslonken, sinds we hier jaren geleden al eens waren. Toen hebben we ook de ijsgrot bezocht, die we nu overslaan. De weg naar beneden geeft een mooi uitzicht op de Rhône en de haarspeldbochten van de Grimsel-pas, die we hierna nemen. Overbodig te vermelden dat al deze paswegen voeren door een schitterend landschap. Het is echt genieten! Wat is Zwitserland toch mooi! Begin van de middag komen we aan op camping Aareschlucht in Innertkirchen, waar we een mooi plekje krijgen op het dal en in de verte de Grimselpas. Heerlijk buiten zitten en genieten van de zon en het uitzicht. Tot nu toe nog steeds mooi weer, en dat voor eind september.

Dag 10 Innertkirchen – 21 september

We blijven vandaag op deze camping. Lekker uitslapen en ontbijten in de zon met het mooie uitzicht. Rond 11.00 uur wandelen we naar de vlakbij gelegen Aareschlucht, een nauwe kloof, uitgeslepen door de rivier de Aare met wanden tot 180 meter hoog. Door de kloof is een mooi wandelpad aangelegd, je loopt over vlonders en door tunneltjes. Toegang met de korting van de Gästekarte van de camping € 6,00 p.p. Hiermee mag je ook gebruik maken van het treintje om terug te gaan. De wandeling door de kloof duurt 45 minuten en is schitterend. Aan het eind van de kloof is een stationnetje waar je met de Meiringen-Innertkirchen-bahn terug kan naar de ingang van de kloof of verder naar Innertkirchen. Dat laatste doen wij en gaan in het dorp lunchen op een terrasje. Schnitzel voor Dick en ik proef een van de streekgerechten, een Berner Rösti met spek, kaas en spiegelei. Lekker. Daarna wandelen we langs de Aare weer terug naar de camping, ongeveer 1 km.

Dag 11 Innertkirchen – Bern -22 september – 93 km

Nog even alles lossen en laden en dan rijden we noordwaarts langs de Brienzer See en de Thuner See. Vermijd de autobaan, want de gewone weg is veel mooier en gaat direct langs het water en leidt door leuke dorpjes met mooie houten huizen, haventjes en terrasjes. Het uitzicht op de meren en de daarachter liggende bergen is schitterend. We rijden naar de camperplaats van Sigriswil, waar het erg druk is. Er is een schapenverkoop door boeren uit de omgeving en de parkeerplaats ligt langs een 340 meter lange hangbrug voor voetgangers, die boven een 180 meter hoog ravijn hangt. Toegang is Zwf 8,00. Van hier af heb je inderdaad een schitterend uitzicht. Toch durven we het niet aan om hier te overnachten, er staan borden dat kamperen verboden is. Daarom rijden we verder naar camping Eichholz in Bern, een mooie stadscamping langs de Aare. We besluiten hier 2 nachten te blijven en morgen Bern te bezoeken. Op maps.me heb ik weer een mooie wandeling gevonden. Eerst een mooi wandelpad stroomopwaarts langs de Aare. Er is een mooi park met picknickplaatsen en strandjes langs de rivier. Ook vandaag is het weer mooi weer en het is zondag, dus is het overal erg druk. Mensen die in rubberbootjes over de snelstromende Aare varen en ook zwemmers, die met hun kleren in een waterdichte zak de rivier afdrijven. Een leuk gezicht. Het pad komt na een half uurtje bij een klein pontje en voor Zwf 2,00 word ik naar de overkant gevaren. Daar wandel ik weer terug, nu langs het iets hoger gelegen pad dat langs kleine meertjes met watervogels gaat. Later wandel je langs de dierentuin van Bern waar diverse dieren te bekijken zijn vanaf dit wandelpad. Heel uniek. Wilde zwijnen, gemzen, otters, bevers en kroeskoppelikanen. Via een voetgangersbrug ga ik weer naar de overkant en wandel terug naar de camping. Een prachtige wandeling van ongeveer anderhalf uur.

Dag 12 Bern- 23 september

Het heeft gisteravond en vannacht hard geregend, maar in het begin van de ochtend klaart het op. We wandelen de heuvel op naar het stadsdeel Wabern, om boodschappen te doen bij de Coop. ‘s Middags nemen we vanuit Wabern tram 9 naar het station van Bern. Van daaruit lopen we op ons gemak door de prachtige, Middeleeuwse binnenstad. Mooie hoge huizen met op het dak overal dakkapelletjes en aparte schoorstenen, onder de huizen arcaden en kelders met talloze winkeltjes. De stad heeft maar liefst 6 km aan arcaden, zodat je als het regent lekker droog kan winkelen. Maar dat is nu niet nodig, want de zon schijnt en het is warm. We bewonderen het Bundeshaus, waar de regering zetelt, het Rathaus, de kathedraal en de mooie klokkentoren. Overal in de straten mooie fonteinen, bronnen en standbeelden. We steken de Aare over naar de Berenkuil, waar vroeger beren werden gehouden, het symbool van Bern. Gelukkig is er voor deze beren nu een groter verblijf langs de oevers van de rivier. Van daaruit een prachtig uitzicht over de binnenstad van Bern. We drinken een lekker biertje op een terrasje en wandelen op ons gemak weer terug naar het station, waar we de tram terugnemen naar de camping. Een leuke stad!

Dag 13 Bern – Luzern – 24 september – 97 km

We rijden vandaag binnendoor via het Emmenthal, bekend vanwege de kaas. Het is een mooi groen, heuvelachtig landschap met dorpjes met mooie huizen en tussen de weides mooie, grote boerderijen met koeien. In de verte hoge bergen met sneeuw. Daarna komen we in het centrum van Luzern, een prachtige stad aan de oevers van de Reus-rivier en het Vierwoudstedenmeer. Het ziet er gezellig uit en we besluiten om hier maar te overnachten, ondanks dat camping Lido, die 3 km verder ligt, € 50,00 kost. We waren hier al eens eerder in de winter, het is een erg mooie camping en met een gratis buskaart, ben je zo in het centrum. De receptie gaat pas om 14.00 uur open, maar we mogen alvast een plekje zoeken. We eten eerst en ik maak een korte wandeling naar het meer om wat foto’s te maken. Helaas is het erg bewolkt, voor het eerst in onze vakantie, dus mogen we niet mopperen. Langs het meer loopt een mooi wandelpad naar Luzern, ongeveer 3 km, maar wij nemen later de bus naar het centrum. We maken de rondwandeling die de receptie ons meegegeven heeft en bewonderen weer de mooie houten bruggen met schilderingen, de leuke kerkjes, de Altstadt met zijn mooie beschilderde huizen, bronnen en overal mooie bloemen. Er is ook een gezellige promenade met terrrasjes langs de rivier. We drinken er wat, doen nog wat boodschappen om ons laatste Zwitserse geld op te maken en nemen weer de bus terug naar de camping. Eind van de middag helaas regen.

Dag 14 Luzern – Herrenberg – 25 september – 249 km

Zwaar bewolkt vandaag, daarom nemen we maar de autobaan door Noord-Zwitserland en het Zwarte Woud. Vroeg in de middag komen we aan op de camperplaats van Herrenberg, een mooi plekje alhoewel de plekken wat scheef zijn, maar voor € 5,00 geen geld. Helaas regent het een beetje en Dick heeft geen zin om het stadje in te lopen. Ik pak de paraplu en wandel in 10 minuten naar het centrum dat helemaal vol staat met prachtige vakwerkhuizen en een mooie kerk. Het mooie marktplein met de fontein ziet er een beetje verlaten uit nu de terrasjes leeg zijn door het slechte weer. Ik wandel de vele trappen op naar het kasteel en kom door de beeldentuin met moderne kunst. Erg mooi. Je kunt verder de wandelpaden volgen die nog hoger door de mooie natuur gaan, maar inmiddels giet het, dus dat sla ik maar over. Ik ga vast op zoek naar een restaurantje om vanavond uit eten te gaan, want we zijn vandaag 30 jaar getrouwd. Er zijn genoeg restaurantjes in de leuke straatjes dus dat komt wel goed. Dus terug naar de camper. ‘s Avonds lopen we terug naar het centrum. We eten in de Osteria da Gino, een Italiaans/Duits restaurant, lekker en niet duur. Daarna bewonderen we nog even het marktplein, wat prachtig verlicht is in de avondschemer. Een leuk stadje.

Dag15 Herrenberg – Rüdesheim – 26 september – 246 km

Weer bewolkt vandaag en het miezert een beetje. Het eerste gedeelte rijden we binnendoor door het mooie Zwarte Woud met zijn leuke dorpjes, maar dit duurt erg lang, dus nemen we bij Karlsruhe de autobaan. Helaas veel werkzaamheden en files, maar rond 15.00 uur komen we aan op de voor ons zo bekende camping in Rüdesheim. We worden weer hartelijk ontvangen, ze kennen ons nu wel. Doordat het regent blijven we de rest van de middag in de camper, maar tegen etenstijd is het droog en lopen we over de mooie Rijnpromenade naar het dorp. Het is zoals altijd gezellig druk in het centrum. We gaan weer naar ons vertrouwde adresje, gasthof Lindenwirt, waar we gelukkig buiten kunnen zitten. Er is live-muziek en we eten er en nemen een paar drankjes. Gezellig.

Dag16 – Rüdesheim – Boxtel – 27 september – 329 km

We zouden hier eigenlijk nog een dag blijven, maar het regent en de weersvoorspelling ziet er slecht uit. Daarom besluiten we om maar naar huis te rijden. Het waren 2 prachtige weken, Zwitserland was prachtig. Schitterende bergpassen gereden, mooie steden en dorpjes bezocht, leuke wandelingen gemaakt, maar vooral genoten van de prachtige natuur.  En we hebben geboft met het weer, op de paar laatste dagen na.
Totaal aantal kilometers gereden: 2635 km.

Dit vind je misschien ook leuk...

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.