Zuid-Oost Europa 2010

 

ROUTEKAART

 

Dag 1 Boxtel – Charmes              469 km                        28-05-2010

Vakantie! De reis gaat naar Griekenland en we gaan op de heenreis via België, Luxemburg, Frankrijk en Zwitserland. Voor vandaag staat alleen maar autobaan gepland om zo snel mogelijk op te schieten. De reis gaat voorspoedig, het zonnetje schijnt en het is 18 graden. Rond 16.00 uur komen we aan in Charmes, een stadje gelegen aan de Moezel in de Franse Vogezen. We overnachten op de camperplaats aan de jachthaven aan het Canal des  Vosges, gelegen naast de Moezel. Mooi uitzicht op het water en de boten. Nog even het stadje in gelopen, maar erg veel te beleven is daar niet.  Langs het kanaal kun je wel mooi wandelen en fietsen.

 

Dag 2 Charmes – Melano                 466 km                     29-05-2010

Nog een stukje autobaan en dan gaan we binnendoor door de Vogezen via de 727 m hoge pasweg Col de Bussang. Een prachtige route door mooie natuur en door leuke dorpjes. Bij Basel kopen we een vignet en nemen weer de autobaan. Een paar kilometer voor de Gotthardtunnel staat een enorme file vanwege een ongeluk in de tunnel. Na even gewacht te hebben besluiten we de Gotthardpas te nemen in de hoop dat dit sneller gaat. Nou daar hebben we geen spijt van. Ondanks een regenbui is deze weg zo ontzettend mooi, met haarspeldbochten met schitterend uitzicht. Boven rijden we langs metershoge sneeuwwallen. Beneden aangekomen is het weer beter en we besluiten te overnachten aan het meer van Lugano in Melano in het Italiaanssprekende gedeelte van Zwitserland. De camping Paradiso-Lago ligt prachtig aan het meer met uitzicht op de omringende hoge bergen. Het is warm en we kunnen heerlijk buiten zitten. Alleen ’s avonds barst een hevig noodweer uit en dit blijft de hele nacht zo.

 

Dag 3 Melano – Monteciccardo           446 km                        30-05-2010

Als we opstaan is alles grauw en grijs. Dit blijft zo tot ver in Italië. We nemen de autobaan om op te schieten, dit gedeelte van Italië is niet erg interessant, alles is vlak, alleen maar graanvelden en weilanden. Pas ten zuiden van Bologna krijgen we de heuvels in zicht van Toscane, Umbrië en later de Marche. De zon laat zich ook weer zien en we rijden naar camping Podere sei Poorte in Monteciccardo, midden in de heuvels van de Marche. Moeilijk te vinden via allerlei kleine weggetjes, maar het landschap is de moeite waard. We vinden een mooi plekje op deze camping van Nederlandse eigenaars. Ze hebben veel werk gestoken in deze prachtig gelegen camping en we worden gastvrij ontvangen. Boven de camping ligt een mooi panoramazwembad met schitterend uitzicht op de omgeving. We blijven hier 2 nachten om lekker uit te rusten van de eerste vermoeiende dagen. Het is 27 graden en we genieten volop.

 

Dag 4 Monteciccardo                                       31-05-2010

Vannacht niet erg goed geslapen vanwege de storm. Vanmorgen waait het wat minder, we kunnen buiten zitten tot de middag, wanneer het wat begint te regenen. Later in de middag is dit weer over en schijnt de zon weer volop. Lekker uitgerust vandaag.

 

Dag 5 Monteciccardo – Porto Recanati      113 km                     01-06-2010

Het is weer prachtig weer, zo’n 26 gr. We doen het rustig aan, rijden op ons gemak richting Ancona om in te checken voor de boot. We rijden door het mooie heuvellandschap van de Marche via smalle slingerende weggetjes met schitterende uitzichten. Nog even boodschappen doen alvorens naar de haven te rijden. Bij het inchecken krijgen we te horen dat de boot niet vaart vandaag vanwege een staking van de Grieken. We kunnen wel morgen op dezelfde tijd, maar dan is er geen camperdek. We krijgen dan wel een hut aangeboden. Er zit niets anders op, we moeten een dag wachten. We vinden een camping net ten zuiden van Ancona in Porto Recanati. Dit badplaatsje is te bereiken via een hooggelegen slingerende kustweg door prachtige natuur. De camping heet Bellamare, een goedverzorgde camping aan zee met alles erop en eraan, 5 km van het plaatsje.

 

Dag 6 Porto Recanati – Ancona               91 km                    02-06-2010

We kunnen vanaf 10.00 uur inchecken dus om alle drukte voor te zijn, rijden we meteen maar naar Ancona. Alles is keurig geregeld, we krijgen onze tickets en kunnen beschikken over een 2-persoonshut. Bovendien krijgen we dinerbonnen. Nu alles geregeld is hebben we nog de hele dag want we krijgen te horen dat de boot met aanzienlijke vertraging binnen zal komen. We besluiten nog wat van de Marche te gaan zien en plannen een mooie route binnendoor naar het plaatsje Osimo, een ommuurd Middeleeuws stadje boven op een heuveltop. We parkeren naast de stadsmuren en gaan door een van de poorten naar het centrum. De vele oude gebouwen zijn voor het grootste deel goed gerestaureerd. Vooral de 13e eeuwse kathedraal is de moeite waard. We treffen het, het is de dag van de republiek en er is een leuke markt met regionale producten en muziek. Verder is er een prachtig parkje met uitzichtpunt over de omgeving. Daarna rijden we via een mooie route terug naar Ancona, waar het lange wachten begint totdat de Cruise Europa van Minoan Lines binnenkomt. Gelukkig treffen we gezellige mensen zodat de tijd toch  redelijk snel gaat. Met een vertraging van 3 1/2 uur vertrekken we uiteindelijk. Nadat we onze bagage in de keurige hut hebben gezet gaan we met onze dinerbonnen naar het selfservice-restaurant. Helaas is het eten verschrikkelijk, alleen de Griekse salade is erg lekker. Nou ja, pech gehad. De wijn was goed….

 

Dag 7 Igoumenitsa – Sagiada         48 km                       03-06-2010

 

De hut is zo goed geisoleerd en zo donker dat we pas om 09.30 uur wakker worden. Schandalig. We gaan lekker op het dek koffie drinken. Het is heerlijk weer en we genieten van het prachtige uitzicht. Links zien we de kale bergen van Albanië en rechts de groene bergen van Corfu. Met 3 uur vertraging komen we aan in Igoumenitsa. Op vele sites van camperaars hebben we enthousiaste verhalen gelezen over “het paradijsje” van Sagiada, een gedoogplek voor campers vlakbij de Albanese grens. We kunnen het eerst niet vinden, maar bij het grote bord No camping moet je naar beneden. Inderdaad een kleine baai met kiezelstrand omgeven door rotsen en heuvels. Aan de overkant zie je Corfu liggen en de zonsondergang is hier schitterend. Er staan wat bomen voor schaduw en er is een stranddouche. De rest van de dag lekker geluierd en gezwommen. Er stonden nog 3 campers.

 

Dag 8 Sagiada – Ioannina               128 km                      04-06-2010

 

Het heeft vannacht wat geregend, maar als we opstaan schijnt de zon weer en genieten we nog even van het mooie plekje. Bij het wegrijden zien we nog een plek waar campers staan, daar staat geen bord met No camping en daar is het drukker. We maken vandaag een tocht door de bergen langs de Albanese grens via Filiates, Vavouri en terug naar de hoofdweg bij Vrosina. Een smalle slingerende weg door prachtige natuur en langs piepkleine dorpjes. Dit gedeelte van Griekenland is heel groen, de bergen zijn dichtbebost en wat een bloemen overal! Begin van de middag komen we aan op camping Limnopoula in Ioannina. Na heel wat slechte verhalen gelezen te hebben over deze camping valt het erg mee. De camping ligt prachtig aan het meer van Ioannina, heeft camperfaciliteiten, nieuw en schoon sanitair. Later in de middag lopen we in 20 minuten naar het centrum. Ioannina is een rommelige, chaotische stad maar heeft toch wel leuke dingen om te gaan bekijken. De oude vestingmuren zijn grotendeels gerestaureerd en bij de hoofdpoort vind je leuke betaalbare restaurantjes en leuke straatjes met Turks aandoende winkeltjes. Veel zilver, filigrain, koper en smeedwerk. Ioannina is tot 1912 Turks geweest en daarvan vind je nog veel terug. Langs het meer is een mooie wandelboulevard met bars en restaurantjes, maar de restaurantjes bij de vestingmuur zijn veel gezelliger en goedkoper. We eten heerlijke moussaka en Griekse salade.

 

Dag 9 Ioannina                                                 05-06-2010

 

Het heeft de hele nacht geregend en ook als we opstaan regent het nog steeds. De bedoeling was om vandaag de bergen in te gaan, maar met dit weer heeft dat geen zin. We besluiten om dan nog maar een dagje hier te blijven. Er is een plaatsje vrijgekomen aan het water dus verhuizen we de camper. Luifel uit en ondanks de regen toch lekker buiten zitten. Leuk om te kijken naar de verschillende watervogels die hun jongen voeren.  Later in de middag klaart het op. Dick kijkt voetbal op tv dus loop ik nog een keer naar de stad om wat meer te gaan bekijken. Binnen de vestingmuren ligt de oude Osmaanse wijk met o.a. de Aslan Pasja moskee die nu ingericht is als museum met een verzameling oude klederdrachten, wapens,  zilverwerk en gebruiksvoorwerpen. Naast de moskee is nog een koranschool, mausoleum van Aslan Pasja, graven en keukens. Een eind verder is er nog een moskee en wat andere Turkse gebouwen. Hier is ook het Byzantijns museum. In het meer ligt een eilandje met een groot aantal kloosters, te bereiken met een bootje dat ieder uur vaart.

 

Dag 10 Ioannina – Konitsa               136 km                 06-06-2010

 

Gelukkig is het helder en zonnig weer, dus kunnen we beginnen aan onze bergrit door het natuurpark Aoos Vikos. Als eerste rijden we omhoog naar Monodendri,  alwaar een nieuw aangelegde weg door grillig gevormde rotsen leidt naar een schitterend uitzichtpunt. Je kijkt in de diepte naar de 900 meter diepe Vikoskloof met steile rotswanden. Dit is echt ongelooflijk mooi  en overal staan prachtige bloemen en schijnbaar zeer zeldzame. We rijden daarna naar het bergdorp Aristi waar de steile, slingerende weg met veel haarspeldbochten begint naar Megalo Papingo en verder naar Mikri Papingo. Al deze dorpen behoren tot de zogenaamde Zagoria-dorpen, vroegere herdersdorpen die met elkaar verbonden waren door stenen trappen. De huizen zijn gemaakt van grijze natuursteen. We drinken wat op een terrasje in Mikri Papingo met uitzicht op de 2500 meter hoge toppen van het Vikosgebergte. Daarna dalen we weer af en stoppen bij het bruggetje over een klein riviertje. Er staat niets aangegeven maar er ligt een ongelooflijk mooi wandelpad door een kleine kloof uitgesleten door een riviertje met watervalletjes en badjes waar je even kunt afkoelen als je tenminste niet bang bent voor kikkers. Na Megalo Papingo stoppen we bij de brug over de Voidomatisrivier tussen Mikri Papingo en Aristi met de bedoeling hier te overnachten, er staat al een andere camper. Een schitterend plekje aan de snelstromende rivier onder enorme platanen. Helaas worden we daar om 19.00 uur weggejaagd door de parkwachter, overnachten is verboden in het natuurpark. Omdat er nergens campings zijn in Noord-Griekenland rijden we noordwaarts en net voor Konitsa stoppen we bij een cafetaria bij een benzinestation. We drinken een biertje en vragen of we mogen blijven staan. Geen probleem volgens de zeer gastvrije eigenaar die bij de 2 flesjes bier ongevraagd een bordje met feta, tomaten, komkommer en brood serveert en dit alles voor slechts € 3,00. Hij wil geen fooi aannemen en ook niets voor de overnachting. Dit is echt Griekse gastvrijheid. We slapen lekker na een prachtige dag.

 

 

Dag 11 Konitsa – Kastoria                155 km                         08-06-2010

 

Uitgerust rijden we naar het noorden en stoppen eerst in Konitsa bij een originele kameelbultbrug uit de Turkse tijd, een van de vele in het Zagoria-gebied. Daarna een mooie route door de bergen via Eptachori en Neapoli naar Kastoria aan het gelijknamige meer. Kastoria ligt op de hellingen van een schiereiland in het meer en is bekend vanwege de 52 Byzantijnse kerkjes, waarvan we er een aantal hebben gezien. Gezellig zijn de vele terrasjes aan het water. Op het meer veel watervogels zoals de mooie kroeskoppelikanen, ganzen, futen en zwanen. We hebben op een site van een camperaar gelezen dat we kunnen overnachten bij Panagia Mavrotissa, het klooster van de Zwarte Madonna een paar kilometer verder langs het meer. We vinden dit inderdaad maar worden in eerste instantie weggestuurd door de strengkijkende pope, papás Gabriel. Toch staat hij toe dat we iets verder mogen blijven staan voor één nacht. Hij legt uit dat er vroeger hier inderdaad een kleine camping was bij het klooster, maar helaas mag dat niet meer van de nieuwe “chef”. Hij vraagt geen geld, maar we moeten wel iets kopen in het winkeltje dus dat doen we met plezier. De 2 kapelletjes zijn de moeite waard: de grote kapel uit de 16e eeuw en de kleine kapel uit de 11e eeuw, beide met mooie fresco’s, schilderingen, iconen en kroonluchters. Papás Gabriel vertelt honderduit over zijn leven en laat zelfs zijn appartement zien. Al met al een leuke ervaring en een schitterend plekje aan het meer. Dit is een geliefde wandel-en fietsroute. Naast het kloostertje ook een restaurantje waar je goed kunt eten.

 

Dag 12 Kastoria – Struga               250 km                       09-06-2010

 

We verlaten het mooie plekje via de smalle weg langs het meer (deze is goed te berijden ook voor hogere campers) en rijden naar de uiterste noordwesthoek van Griekenland naar de beide Prespa-meren door een mooi nationaal park met  bossen en bergen. We zien bordjes langs de weg met: voorzichtig: beren! We moeten oppassen voor overstekende schildpadden en geiten. Het grote en het kleine Prespa-meer liggen op het drielandenpunt Griekenland-Macedonië-Albanië en liggen tussen hoge bergen. Beide meren zijn bekend vanwege de vele vogelsoorten en ook hier zien we weer de prachtige kroeskoppelikanen, reigers, witte reigers, ooievaars en ibissen. In de moerassen langs de meren veel kikkersoorten. We rijden helemaal door tot aan het laatste Griekse dorpje, Psarades,  waar je boottochten kan maken op het meer. Het is een toeristisch dorpje met allemaal restaurantjes. Daarna rijden we door de hoge beboste bergen (ski-gebied) naar Florina, doen nog wat boodschappen en gaan daarna de grens met Macedonië over. Meteen merken we dat de wegen zeer slecht zijn en een aantal omleidingen maakt het er niet beter op. De natuur is hier erg mooi maar de dorpen zijn erg rommelig, er ligt overal vuil en puin langs de weg en er rijden zeer veel oude vehikels op de wegen. Via een mooie pasweg komen we bij Struga aan het meer van Ochrid. Struga is een rommelige badplaats, maar heeft wel gezellige winkelstraatjes en een riviertje waarlangs allemaal terrasjes en retaurantjes liggen. Camping As ligt tussen Struga en Ochrid. We schrikken ons dood als we daar aankomen. Er is niemand bij de receptie dus we rijden de camping op tussen honderden oude krakkemikkige caravans onder afdakjes, met tralies voor de ramen. Deze worden echt nog gebruikt door de Macedoniers zelf, maar het lijkt wel een strafkamp. Ook als je het sanitair ziet. Hurk-wc’s, kapotte douches met gordijnen ervoor en wasbakken met afgebroken kranen. Gelukkig zijn er geen bewoners en blijkt er voor de westerse toeristen een apart gebouwtje te zijn met redelijk sanitair en de staanplaatsen zijn mooi, vlakbij het meer. Het meer is zeer helder en er kan gezwommen worden.

 

 

Dag 13 Struga/Ochrid                                     10-06-2010

 

We blijven nog een nacht hier en zijn nog de enigen op de camping. We nemen het minibusje naar Ochrid dat iedere 15 minuten vertrekt en slechts  € 0,30 kost. Het gehobbel en de hitte in het krakkemikkige busje nemen we maar voor lief. Ochrid is een UNESCO werelderfgoed monument en ligt tegen de heuvels aan het gelijknamige meer. Daar aangekomen worden we voor een tientje per boot langs de stad gevaren, een mooi gezicht vanaf het water. Aan de andere kant worden we afgezet na de nodige informatie over de wandelroute omhoog naar diverse kerkjes en de vesting bovenop de rotsen. Via trappen en steile paden volgen we de route langs alle bezienswaardigheden. De meeste monumenten en huizen zijn prachtig gerestaureerd. Het is de moeite waard. Na een heerlijke lunch op een terrasje bezoeken we nog het centrum met de gezellige winkelstraten, moskeeën en de locale markt waar we wat fruit en groenten inslaan. Daarna gaan we per taxi voor € 5,00 terug naar de camping, waar we de rest van de dag lekker luieren.

 

 

Dag 14 Struga – Skopje               216 km                     11-06-2010

 

We nemen de mooie route door het Mavrovo Nationale Park, een redelijke weg, soms slecht, maar heel mooi door een bergachtig gebied met veel stuwmeren en bossen. We passeren kleine bergdorpjes waarbij de witte minaretten boven alles uitsteken. We maken een stop in Debar om wat boodschappen te doen. Dit stadje doet echt Turks aan met veel moskeeën, winkeltjes en terrasjes waar alleen maar mannen zitten, ook jonge mannen. Het lijkt wel of niemand werkt. We worden openlijk overal nagekeken en het voelt niet prettig aan. We lijken wel een bezienswaardigheid. We doen gauw wat boodschappen en rijden verder. Het laatste stuk is autobaan en we gaan op zoek naar de camping die bij het Best Western Hotel Bellevue moet liggen. We rijden per ongeluk de stad in en komen terecht in een chaos van winkelstraten waar de trottoirs vol staan met allerlei rommel en etenswaar. Bij de stoplichten lopen de bedelaars te schooien en jongens komen ongevraagd je voorruit zemen. Geen goede eerste indruk. Later horen we van anderen dat Skopje niet erg interessant is, een lawaaierige moderne stad. Alle historische bezienswaardigheden zijn vernietigd na de aardbeving van 1963. We besluiten dan ook om niet de stad in te gaan. We vinden na enige moeite het hotel, de camping ernaast is heel erg mooi met uitstekend sanitair. Op het terras van het hotel kun je gratis internetten, zodat we iedereen even op de hoogte houden van onze reis tijdens een lekker biertje. Het was vandaag weer 28 gr.

 

 

Dag 15 Skopje – Sveti Stefan              483 km                    12-06-2010

 

Vandaag moeten we dwars door Kosovo om de kust van Montenegro te bereiken, omdat onderweg geen campings liggen en het wild kamperen niet aanlokkelijk lijkt. De grensovergang neemt een half uur in beslag, we moeten een extra verzekering kopen voor  € 20,00. Daarna volgen we de hoofdweg die behalve slecht ook één aaneenschakeling is van benzinepompen, autosloopbedrijven, kleine garages en motels. Vreselijk rommelig en eentonig. Het landschap is vlak en niet aantrekkelijk. De dorpjes zien er allemaal hetzelfde uit, vrij nieuw met veel huizen die niet afgebouwd zijn. De hoofdstad Pristina is een enorme moderne stad met veel hoge eentonige flats met een gigantische hoeveelheid schotels aan de muren. We besluiten een weg binnendoor te nemen maar dat hadden we beter niet kunnen doen. Er zijn wegwerkzaamheden en kilometers lang rijden we over onverharde wegen met veel stof en modder. Het schiet dus niet erg op. Pas tegen de grens wordt het landschap wat interessanter en zien we de bergen die de scheiding vormen met Albanië en Montenegro met eeuwige sneeuw. De grens ligt hoog in de bergen en geeft prachtig uitzicht op de vlaktes van Kosovo. Bij de grenspost van Montenegro moet een vignet worden aangeschaft à € 30,00, waarvoor weten we nog steeds niet want autobanen kent het land niet. De route door noord-oost en oost-Montenegro is schitterend. Alleen maar bergen, bossen, ravijnen, meren en riviertjes. Hier liggen ook diverse natuurparken. De weg is smal, maar redelijk en meestal mag je niet harder dan 60. Het gevaar komt van de Montenegrijnse chauffeurs die angstaanjagende inhaalacties ondernemen wat een paar keer net goed gaat. Het schiet dus niet erg op, het wordt een lange dag van 11 1/2 uur rijden, maar wat is het mooi hier! Na de hoofdstad Podgorica rijden we langs het meer van Skadar weer de bergen in met uitzicht beneden op het prachtige meren- en moerassengebied om aan de andere kant uit te kijken over de rotsachtige kust met inhammen en eilandjes. We overnachten op de camping in Sveti Stefan, mooi gelegen tegen de rotsachtige hellingen begroeid met olijfbomen. Om de zee te bereiken is het steil naar beneden lopen. Sanitair zeer slecht, wat zijn we blij met onze eigen wc en douche in de camper! Later lopen we nog naar het dorpje, is maar 1 km, maar bergop/bergaf. Het schiereiland van Sveti Stefan is beroemd, maar helaas is het opgekocht om een exclusief hotel van te maken. Kan dus niet bezocht worden. Het dorpje zelf is niet veel aan, allemaal hotels en appartementen, nauwelijks terrasjes. Wel 2 stranden. De bedoeling was om hier 2 nachten te blijven, maar nu gaan we morgen maar weer verder.

 

Dag 16 Sveti Stefan – Molunat               120 km                        13-06-2010

 

We rijden naar het 6 km verder gelegen Budva, een van de mooiste plaatsjes aan de kust van Montenegro. Een prachtig gerestaureerd Middeleeuws ommuurd stadje met nauwe straatjes, een kasteel, diverse kerkjes en leuke pleintjes. Buiten de muren mooi aangelegde parken met veel palmbomen en bloemen en een leuk haventje. We eten een heerlijke sorbet op een van de mooie pleintjes. Daarna rijden we naar de baai van Kotor, een soort fjord ingesloten tussen hoge bergen met prachtige natuur en leuke dorpjes. Deze baai is een UNESCO beschermd erfgoed samen met het plaatsje Kotor. Ook daar gaan we een kijkje nemen. Ook dit stadje is ommuurd en net als Budva heeft het ook de typische nauwe straatjes, hoge huizen, pleintjes en veel restaurantjes en terrasjes. Als je moed hebt, kun je de hooggelegen vesting gaan bekijken via eindeloze trappen maar met 33 graden doen we dit maar niet. Na een verkoelend drankje op een gezellig terrasje rijden we om de prachtige baai heen. De bedoeling is in een van de dorpjes te overnachten op een van de zeldzame campings. Maar daar aangekomen keren we meteen om, want dit lijkt nergens op. Er staan 2 verdwaalde Hongaarse caravans, maar het ziet er niet uit als een camping. Aangezien er verder geen campings meer zijn, besluiten we om de grens over te steken naar Kroatië waar na 10 km camping Monika in Molunat ligt. Een zeer gastvrije familie runt deze mooie terrassencamping met redelijk sanitair aan een klein rotsachtig baaitje met zandstrandje. Het dorpje zelf stelt niet veel voor.

 

Dag 17 Molunat – Dubrovnik               56 km                  14-06-2010

 

Door een bergachtig kustgebied met veel cipressen rijden we naar het vissersdorpje Cavtat. Behalve de vissersbootjes liggen er grote zeiljachten in de haven. Langs het water een mooie wandelboulevard met palmbomen. Een gezellig dorpje met 2 mooie kerkjes en trapstraatjes. Veel terrasjes en restaurantjes. De sorbet van gisteren is zo goed bevallen dat we er weer een nemen. Heerlijk. Het is trouwens weer 33 gr. Daarna rijden we via een hooggelegen kustweg naar Dubrovnik. 2  km voordat we de stad bereiken, liggen 2 uitzichtpunten langs de weg. Een stop hier is de moeite waard voor een prachtig uitzicht op Dubrovnik. Helaas is er geen parkeerplek te vinden in de stad, er zijn wel veel parkeergarages maar daar passen we niet in. We gaan daarom eerst naar de 5 km verderop gelegen camping Solitudo, een mooie camping met uitstekend sanitair. Hier blijven we 2 nachten. Later in de middag nemen we een taxi naar de stad (€ 10,00, maar je kunt ook goedkoper met een bus). Dubrovnik is een schitterende stad, omgeven door dikke muren met diverse torens en poorten. Binnen de muren mooie paleizen, kerken, fonteinen en andere monumenten in Venetiaanse stijl, barok en renaissance. Leuke straatjes en pleinen, ook hier weer veel winkeltjes, restaurantjes en terrasjes. Vanaf de muren heb je een mooi uitzicht over de stad en over de zee.

 

 

Dag 18 Dubrovnik                                       15-06-2010

 

Vandaag zijn we op de camping gebleven, wel in de schaduw want het is weer 33 gr. Wat klusjes gedaan, Nederland-Denemarken gekeken en lekker zitten relaxen. Via gratis internet het thuisfront op de hoogte gehouden. Naar het strandje gewandeld dat op 5 minuten loopafstand ligt.

 

 

Dag 19 Dubrovnik – Blagai              157 km                   16-06-2010

 

Vroeg vertrokken naar Bosnië-Hercegovina. Met dit warme weer zijn we iedere dag vroeg op. De grensformaliteiten stellen niets voor en al gauw rijden wecdoor het rotsachtige berglandschap naar de zuidelijkste plaats van Hercegovina: Trebinje. Een gezellig stadje met een plein met enorme platanen waaronder allemaal terrasjes. Ook is er een groente en fruitmarkt. De oude stad binnen de stadsmuren valt tegen, wat oude Turkse huisjes en een moskee. We pinnen geld, Marken, en drinken wat op een terrasje en bezoeken nog het enorme oorlogsmonument. Daarna rijden we naar Blagai. We rijden net op de grens van het Servische en het Bosnische deel en overal zijn nog de pijnlijke herinneringen te zien van de afschuwelijke burgeroorlog begin jaren 90. Veel verlaten dorpjes met kapotgeschoten huizen of geraamtes van huizen. Wel worden overal weer nieuwe huizen en dorpjes gebouwd. Soms alleen met moskeeën, soms alleen met orthodoxe kerkjes, soms allebei. Onderweg stoppen we nog even om in Radimlje een vindplaats van de zogenaamde steccí te bekijken, Bosnische grafstenen uit de 16e en 17e eeuw, versierd met mooie bloemmotieven. Ze zijn mooi gerestaureerd. Bij aankomst in Blagai bezoeken we eerst de Tekija, een soort klooster voor moslims. Voor moslims een heilige plaats, voor ons valt het een beetje tegen. Met sjaal om het hoofd mag ik er ook in. Je kunt de vertrekken bekijken waar de “derwish” woonden. De plaats waar de Tekija staat is wel prachtig. Onderaan 200 m. hoge rotsen waar de rivier de Buna ontspringt. Het water komt van 200 m. hoogte in de rotsen naar beneden in een groene grot en stroomt dan verder Blagai in. Verder zijn er nog enkele typische huizen te zien en een moskee. We overnachten op camping Wimbledon, buiten het stadje bij een tennisveld. Een hele aardige familie runt de camping, schoon sanitair.

 

 

Dag 20 Blagai – Stobrec Split               187 km                        17-06-2010

 

Het heeft een heel klein beetje geregend vannacht, maar desondanks slaat de hitte weer  toe, zelfs al als we om 07.30 uur buiten koffie ziten te drinken. We vertrekken vroeg naar Mostar om een parkeerplekje te zoeken. Dat blijkt geen probleem te zijn. Mostar is indrukwekkend. Bijna de hele stad lag in 1993 in puin, een groot gedeelte hiervan is weer opgebouwd. Symbool van de oorlog is de brug van Mostar, toen vernield, nu weer in oude staat teruggebracht. Een schitterend gezicht midden tussen gerestaureerde Turkse huizen en gebouwen. De straatjes eromheen zijn geplaveid met keitjes en daar bevindt zich de bazaar, winkeltjes met Oosterse spulletjes en souvenirs van Mostar. Verder heel veel moskeeën en overal in het centrum stroomt water met watervalletjes. Terrasjes en restaurantjes maken het nog gezelliger. Maar tussen de gerestaureerde gebouwen zie je nog heel veel kapotgeschoten huizen en panden met kogelgaten, kerkhoven met grafstenen van omgekomen soldaten. In een van de straatjes is een museum en ook is er een fototentoonstelling te zien van de gebeurtenissen begin jaren 90. Heel indrukwekkend. Daarna rijden we door het vruchtbare dal van de Neretva, wijngaarden en fruitbomen. Langs de weg overal stalletjes met fruit. Op weg naar Kroatië bezoeken we nog de mooie watervallen van Kravica, 25 m. hoog en 100 m. breed. Na het passeren van de grens een mooie route door het bergachtige binnenland van Kroatië en daarna de prachtige kustweg naar Split. Vooral de hooggelegen weg boven Podgora is schitterend, met mooi uitzicht over de rotsachtige kust en baaien. We overnachten op camping Stobrec-Split in het gelijknamige plaatsje. Mooie camping, goed sanitair, gelegen aan zee. We boffen dat we nog een plekje aan het water vinden. Het uitzicht op de baai is prachtig. Na een dag van 38 gr. lekker even zwemmen.

 

 

Dag 21 Stobrec Split – Nin              182 km                         18-06-2010

We bezoeken eerst het 8 km verder gelegen Split. We parkeren de camper naast de oude stad en lopen door een van de grote toegangspoorten de oude stad binnen, het vroegere Paleis van Diocletianus, gebouwd in de Romeinse tijd, later als toevluchtsoord gebruikt door o.a. Byzantijnen en Venetianen die het complex verder uitbreidden met o.a. prachtige kerken. Tussen de gebouwen nauwe straatjes en gezellige pleintjes. Buiten het paleis is de binnenstad ook de moeite waard met meer kerken, de oude vismarkt en de mooie boulevard met palmen langs de haven. Daarna rijden we naar het 10 km verder gelegen Trogir, vroeger gelegen op een eilandje, maar nu verbonden door een brug met het vasteland en een brug naar het eiland Ciovo. Ook Trogir is een prachtig ommuurd stadje met kerken, paleizen, kathedraal, klokkentoren en vismarkt. Daarna rijden we naar Sibenik via de route door het binnenland, die prachtig uitzicht geeft over Trogir en alle eilanden. Van Sibenik noordwaarts naar het plaatsje Nin, gelegen in een gebied met lagunes en zoutpannen. We overnachten op camping Ninska Laguna, leuke eenvoudige camping, redelijk sanitair. Het stadje ligt op loopafstand en heeft nog wat historische overblijfselen zoals delen van de stadsmuur met stadspoort, de kleinste kathedraal ter wereld en enkele mooie kerken. We hebben hier heerlijk gegeten op een terrasje.

 

Dag 22 Nin – Krk                      241 km                      19-06-2010

 

De rit van vandaag gaat helemaal via de kustroute. Vooral het gedeelte tussen Jasenice en Senj is schitterend, hoog over de bergen, kronkelend, met uitzicht op diverse eilanden. Deze eilanden hebben een kale, bijna witte rotsachtige kust. Onbegroeid vanwege de koude Bora-wind. Liggend in de helderblauwe zee en met witte stapelwolken in de lucht geeft dat een prachtig effect. Net onder Rijeka rijden we via een 1,5 km lange tolbrug het eiland Krk op, een heuvelachtig bebost eiland. We overnachten op camping Bor in Krk-stad. De camping ligt mooi tegen de beboste hellingen met uitzicht op het stadje, een kwartiertje te voet, niet al te steil. Goed verzorgde camping met fruitbomen en bloemen en mooi sanitair. ’s Middags lopen we naar het leuke stadje. Met zijn oude muren, stadhuis, kasteel, kathedraal en haventje de moeite waard. Gezellig zijn de terrasjes en de nauwe straatjes.

 

Dag 23 Krk                                                        19-06-2010

 

Het heeft wat geregend vannacht en als we opstaan is het zwaar bewolkt. Wat een verschil met gisteren. Helaas blijft het de hele dag zo, het blijft gelukkig wel droog, het is ongeveer 20 gr. Ik doe een wasje, we kijken Nederland-Japan en verder lekker lezen, internetten en relaxen. ’s Avonds eten we in het restaurantje van de camping: cevapcici en vis, heerlijk en niet duur.

 

Dag 24 Krk – Kobarid                   225 km                        20-06-2010

 

Het was noodweer vannacht, vanaf 0.30 uur heeft het gegoten, gehageld en geonweerd.  Er stond een laag water op de camping en de stroom viel uit. Af en toe best angstig. Als we uitchecken regent het nog steeds. We rijden het eiland af en gaan richting Rijeka en Sloveense grens, waar we de resterende Kuna’s omwisselen voor euro’s. We rijden binnendoor zodat we geen tolvignet hoeven te kopen voor Slovenië en moeten daardoor ook een stukje door Italië. Bij Gorizia komen we weer Slovenië binnen, doen wat boodschappen bij de Lidl en rijden daarna door een prachtig berglandschap langs het riviertje de Soca noordwaarts naar het Triglav-gebergte. We overnachten op camping Koren in Kobarid, mooi gelegen aan een wild stromend riviertje, omgeven door hoge bergen. Het regent nog steeds, alhoewel het beter wordt aan het eind van de middag. Dick kookt vanavond zelf.

 

Dag 25 Kobarid                                           21-06-2010

 

Het is nog steeds bewolkt als we opstaan, maar volgens het weerbericht blijft het vandaag droog. We gaan een wandeling maken in de omgeving: de Kobarid historical trail. Deze duurt  3 tot 5 uur en gaat langs diverse bezienswaardigheden. Het eerste stuk naar de Kozjak waterval valt wel mee, is iets hellend en loopt eerst langs het riviertje de Soca. Daarna gaat het omhoog naar de prachtige waterval. Daarna steken we de hangbrug over naar de andere kant van de Soca en gaat het steil omhoog. We lopen door oude Italiaanse loopgraven en verdedigingswerken uit de 1e Wereldoorlog. Boven liggen ruines van een 6e eeuwse nederzetting, waarvandaan ook een schitterend uitzicht over het dal van Kobarid. Daarna gaat het langszaam naar beneden tot het 1e WO-monument gelegen hoog boven Kobarid. Om de 17e eeuwse St.Anton-kerk is een achthoeking monument gebouwd voor de 7000 Italiaanse slachtoffers. Beneden in het dorp drinken we een welverdiend biertje en lopen door naar de camping. Hier komen we over de Napoleonbrug, waar Napoleon zijn troepen overheen voerde in de 18e eeuw. Een mooi uitzicht over de Soca die hier door een diepe kloof stroomt. Na 4 uur bereiken we de camping. Het was een schitterende wandeling!

 

Dag 26 Kobarid – Heiligenblut           188 km                      22-06-2010

 

Vandaag alleen maar bergroutes. Eerst rijden we door het Nationaal Park Triglav via Bovec naar de Predil-pas op 1150 m hoogte die tevens de grens met Italië vormt. Hier een prachtige waterval. Daarna volgen we vanaf Tarvisio de Karnische Dolomitenstrasse waarvan het laatste gedeelte over de 1530 m. hoge Nassfeldpass, die weer de grens met Oostenrijk vormt. Steil omhoog via smalletje weggetjes met schitterende vergezichten. Daarna via Kötschach naar Lienz. Daar begint de Grossglockerhochalpenstrasse, een smalle steile weg met talloze haarspeldbochten langs bergen van boven de 3000 m., waarvan de hoogste de Grossglockner van 3798 m. is.  Het eerste deel tot Heiligenblut is al erg mooi, maar het mooiste gedeelte komt nog. Daarvoor moet ook tol betaald worden, 28 Euro. Maar dat komt morgen, want we overnachten op camping National Park Grossglocker in Heiligenblut, mooi gelegen camping tussen de bergen, vriendelijke ontvangst en goed sanitair. ’s Middags wandelen we in 10 minuten naar het dorpje (steil!) maar behalve het mooie kerkje en enkele souvenirwinkeltjes, hotels en restaurantjes is er niets te zien. Alleen de schitterende bergen. Vanaf hier gaat een kabelbaan de bergen in waarvandaan diverse bergwandelingen gemaakt kunnen worden.

 

 

Dag 27 Heiligenblut – Westendorf           139 km                  23-06-2010

 

Blauwe lucht en zon als we om 7.00 uur wakker worden: dat hebben we nodig vandaag want we gaan de bergen in. We betalen de 28 euro tol en rijden naar de Franz Jozefhöhe op 2500 m. hoogte. Daar maken we (dik aangekleed) de rondwandeling en zien zowaar murmeltiere (grote marmotten), gemzen en een steenbok. We boffen. Het is hier schitterend. Overal sneeuw, een prachtig uitzicht op de Grossglocker en de gletscher en diverse andere toppen. Er is een informatiecentrum en een uitkijktoren. We drinken koffie met apfelstrudel en vervolgen onze tocht over de Grossglocker Hochalpenstrasse. Eerst weer naar beneden dan weer naar boven via tientallen haarspeldbochten. Langs de route diverse informatiecentra met informatie over flora, fauna, kristallen en geologie. Overal parkeerplaatsen met uitzichtpunten en bijbehorende informatie. Het is het geld dubbel en dwars waard. Je rijdt door een hele witte wereld, blauwe lucht, sneeuwwallen en watervallen. Tot je weer naar beneden gaat en uitkijkt over de groene dalen van het Salzburgerland. Prachtig. Via Bruck, Mittersill, de Thurnpas en Kitzbühel bereiken we het toeristische plaatsje Westendorf in Tirol waar we overnachten op camping Panorama, mooie camping met inderdaad een prachtig panorama op de omringende bergen. Begin van de avond wandelen we in 10 minuten naar het dorp en eten op een gezellig terrasje.

 

 

Dag 28 Westendorf – Kitzingen              413 km                     24-06-2010

 

We willen niet de hele dag op de autobaan, dus gaan we een stuk binnendoor om de drukte rond München te vermijden. Helaas pakt dat niet goed uit. Het schiet niet op door de vele dorpjes, de omleidingen en tunneltjes waar we niet onderdoor kunnen. Bovendien is het landschap niet echt spectaculair in deze omgeving. Boven München nemen we dan toch de autobaan en gaan overnachten op de camperplaats van Kitzingen, mooi gelegen aan de Main. Het centrum ligt aan de andere kant van de Main en is binnen 7 minuten te bereiken. Een leuk stadje met mooie kerken, een klooster, stadhuis en toren. Bovendien enkele gezellige winkelstraten met mooie oude huizen en gezellige terrasjes.

 

 

Dag 29 Kitzingen – Rüdesheim              226 km                       25-06-2010

 

We hoeven niet zo ver vandaag dus gaan we vanaf Wertheim van de autobaan af en nemen de toeristische route langs de Main, langs wijngaarden, bossen en leuke dorpjes, We stoppen in Miltenberg, een prachtig Middeleeuws stadje met een centrum vol vakwerkhuizen, leuke straatjes, een kasteel en de mooie Mainbrug met poort.  We nemen koffie met een lekker stuk taart op een terrasje en bekijken de leuke winkeltjes. Daarna rijden we naar Rüdesheim, waar we altijd onze laatste overnachting hebben op onze reizen. Vanwege de mooie camping, die op loopafstand van het stadje ligt en vanwege de gezelligheid in de Drosselgasse. Zoals altijd eten we weer op het terras van Gasthof Lindenwirt voor lekker eten en live muziek. Een leuke  afsluiting van onze reis.

 

Dag 30 Rüdesheim – Boxtel             325 km                          26-06-2010

 

Met de veerpont gaan we van Rüdesheim naar Bingen om daar de autobaan naar huis te nemen. Begin van de middag zijn we weer thuis na een fantastische rondreis. Veel gezien van al die mooie landen, prachtige natuur, kust en binnenland, cultuur in steden en dorpen en dat alles met overwegend mooi weer. Ik had nog wel 4 weken willen doorgaan, maar helaas moet ik maandag weer werken.